simply about home: zioła

Wiosenne przywitanie

W końcu przyszła wiosna nasza ukochana. Zesłała parę słonecznych uśmiechów, nakryła się chmurami i sypnęła śniegiem. Deszczu również nie po...

Lubię smak domowych posiłków. Świeże produkty, dorodne warzywa i aromatyczne zioła. Zdrowo, naturalnie i bez większego przeładowania potraw różnorodnymi mieszankami przypraw. Na wielki zbiór warzyw z mojego ogrodu nie mam co nawet liczyć, za to bez problemu wyhodowałam własne zioła.

Moja przygoda z własnym zielnikiem trwa już szósty rok, ale dopiero od dwóch lat suszę zioła na równi z ich zamrażaniem. Dlaczego? Zwyczajnie wszystko wcześniej zjadaliśmy na świeżo, a resztę mroziłam. Które zioła lepiej zamrozić, a które ususzyć? To już zależy od indywidualnych upodobań smakowych. Pisałam o tym tutaj, a dziś chciałabym Wam opowiedzieć moje wrażenia. Świeże zioła zbieramy od wiosny do jesieni, a kiedy to już zależy od danej rośliny. Niektóre zioła zbiera się jeszcze przed kwitnieniem, inne w trakcie.

W naszym ogrodzie posadziłam w tym roku cząber, oregano, bazylię, tymianek, natkę pietruszki, koperek i majeranek. Natkę pietruszki jak i koperek zdecydowanie najlepiej mi mrozić. Zawsze dokładnie płuczę rośliny i suszę delikatnie, ale dokładnie ręcznikiem papierowym. Potem drobno pokrojone przechowuję w słoikach w zamrażarce. W tym roku sporo się ich uzbierało, bo kilka litrowych słoików, a jeszcze natka rośnie w zielniku. Bazylię możecie zamrozić (całe listki) lub zrobić np. sól bazyliową:) Resztę, czyli cząber, oregano, tymianek i majeranek ususzyłam. Od rodziców i teściów dostałam po pięknym bukiecie mięty oraz małą gałązkę lawendy. Ususzyłam również wielkie baldachy kopru zakupionego w nadmiarze do ogórków. Wszystkie rośliny przebrałam z brzydkich liści, posortowane pozwiązywałam w małe bukieciki i powiesiłam na wolnym powietrzu pod osłoną naszego parawanu, gdzie panuje przyjemny cień.

Kilka przydatnych informacji, które znalazłam w sieci:

źródło

CZĄBER – suszyć całą część nadziemną, bądź tylko same wierzchołki pędów, wiązać w pęczkach i wieszać na sznurze lub rozkładać cienką warstwą na siatkach, w temperaturze otoczenia (nie wyższej niż35°C) w przewiewnym miejscu.

OREGANO - suszyć w całości, a następnie „ocierać”, czyli pozbawić łodyg zachowując kwiat i liście. Suszyć w temperaturze 35°C. Surowiec tzw. klasy pierwszej zachowuje swoją naturalną barwę. Świeże kwiaty oregano są tak samo jadalne, i tak samo smaczne jak liście.

TYMIANEK - ziele można suszyć w cieniu lub w suszarniach do 35°C. Mniejsze ilości można suszyć powiązane w pęczki, zawieszone na sznurkach. Tymianek schnie dobrze zachowując zieloną barwę liści.

MIĘTA - obrywać liście i suszyć je luźno rozłożone w temperaturze nie przekraczającej 35°C, wyższa powoduje znaczne straty w olejkach. Nie wolno suszyć jej na wolnym powietrzu lub w słońcu. Możemy przeprowadzić również jej drugi zbiór, wówczas suszymy już całe ziele wraz z łodygą.

MELISA – pędy można suszyć w całości lub obrywać liście i suszyć je cienką warstwą w miejscu ocienionym bardzo uważnie w temperaturze 35°C.Ziele powinno zachować swój swoisty kolor, nie może zczernieć.

LAWENDA – możemy suszyć w miejscach przewiewnych i zacienionych, rozkładając cienką warstwą lub w suszarniach ogrzewanych w temperaturze nie przekraczającej 35°C. Wysuszona powinna mieć ładną, naturalną barwę, zapach aromatyczny i przyjemny.

Suszone zioła najlepiej przechowywać w szczelnych słoiczkach. Ja kupiłam takie typu weck z gumką. Po otarciu ziół można z nich korzystać minimum do kolejnego lata, kiedy to cały proces suszenia możemy znowu powtórzyć:))

dobre rady - 12:16

Zachować smak lata na dłużej

Lubię smak domowych posiłków. Świeże produkty, dorodne warzywa i aromatyczne zioła. Zdrowo, naturalnie i bez większego przeładowania po...

Codziennie z rana swoje pierwsze kroki kieruję do ogrodu. Jeśli myślicie, że rozkoszuję się widokiem i bujną zielenią, to grubo się mylicie. Pierwsze poranne chwile to groza, płacz i zgrzytanie zębami. O co chodzi? O inwazję ślimaków! No dobra, może troszkę przesadzam, jeszcze nie zdarzyło mi się płakać nad grządkami, ale uwierzcie mi, że nie jedno oł szit poszło dźwięcznym tonem. Ślimaki. Obślizgłe, brązowe ślimaki. Codziennie, spośród zawiłych liści sałaty, rzodkiewek itd wyjmuję po 5-6 sztuk. wyrzucam za płot w tej swojej zwykłej litości i niechęci do ich uśmiercania. A one wiedzą żem miętka i wracają, zwołując swych kumpli. O tak, takie to własnie są poranki i w sumie wieczory też, bo obchód robię dwa razy dziennie. Nawet moje dzieciaki nauczone, że nieprzyjaciela należy się wystrzegać, gdy tylko zobaczą jakąś małą kreaturę krzyczą ALAAARM. Wtedy mama biegnie na ratunek, bierzemy łopatkę i sruuu... za wspomniany płot. I tak codziennie.

Zatem w imię czego ta ślimacza wojna? Spójrzcie sami:

Walczę o moje grządki. Rośliny pielęgnowane od maleńkiego ziarenka, podlewane skrzętnie i pieczołowicie rozsadzane. Sałata, rzodkiewunia - moje ci one! Powiększony warzywniak w większości pozostawiłam własnie na nie. Posadziłam do gruntu wyhodowane drobne roślinki i czekałam. Którejś nocy jeden ze ślimaczych żarłoków zjadł cały rządek sałaty. CAŁY. To było pierwsze oł szit. Drugie wyszło mimochodem, gdy ślimaki sforsowały rozsypaną sól dookoła grządek. Trzecie, gdy znów posypałam solą, obficie tym razem i tego samego dnia przyszła ulewna burza...

Etapy przejściowe warzywniaka

Co by nie mówić - nie ma to jak własne warzywa. Smak, kolor, wielkość - wszystko fantastyczne, nieporównywalne do tych sklepowych, choć przecież niczym nie pędzone. Odkąd mogę zbierać nasze plony ani razu nie kupiłam rzodkiewek, sałaty, koperku, rukoli czy szczypiorku. Nasze małe grządki okazały się dawać sporo od siebie. Na tyle dużo, że koper w słoikach pozamrażałam, sałatę, szczypiorek i rzodkiewki jemy codzienne. Sąsiadkę nie raz obdarowałam rukolą, gdy zaczynała kwitnąć, a nam było jej za dużo.

U góry od lewej: sałata, rzodkiewka, koperek z pietruszką i znów rzodkiew.
Na dole: sałata, nowa rzodkiewka, natka pietruszki i nowa sałata

Jak przystało na początkującą ogrodniczkę musiałam też troszkę namieszać z tymi moimi grządkami. Jak się okazało tam gdzie posadziłam koperek, posiałam już wcześniej natkę pietruszki. Bardzo długo nic wzejść nie chciało, więc stwierdziłam, że nie ma co miejsca marnować i w to samo miejsce wsadziłam kiełkujące rzodkiewki. Jak się potem okazało spod dojrzałych rzodkiewek zaczął bujnie wyrastać koperek... Partia rzodkiewek zjedzona, wyrywać chcę już bujny koperek, a tu widzę, że dopiero wzrasta mi pietruszka! W tym samym miejscu! To się dopiero nazywa wykorzystać małą przestrzeń, nawet przez przypadek;P

Sezon na truskawki i poziomki w pełni:))

Wracając do sałaty, to do tej całej walki ze ślimakami wyprodukowałam... uwaga... aż 80 sadzonek! Tak jakoś wyszło i sałatę hoduję teraz nie tylko na grządkach, ale też w pojemnikach i na parapecie:D Strach się bać, gdybym teraz postanowiła założyć... kurnik;)

Na parapecie sałata i koperek - teraz już dwa razy większe niż gdy robiłam to zdjęcie! W okrągłym pojemniku wyrasta sobie roszponka.

Majeranek, cząber i tymianek - przed i po:)

Jeśli jest jeszcze rano i właśnie czytacie ten tekst, ja będę zapewne znów na ogródku wypatrywać nieprzyjaciela wśród zielonych liści. Od kilku dni niemal cały czas pada deszcz. A to oznaczać może tylko jedno......... Oł... ;)

Buziaki i wszystkiego zielonego:)

Magda

ogród - 06:30

Ogrodowe opowieści z przymrużeniem oka

Codziennie z rana swoje pierwsze kroki kieruję do ogrodu. Jeśli myślicie, że rozkoszuję się widokiem i bujną zielenią, to grubo się mylicie...

dekoracje - 15:59

Home sweet home

Ostatnie dni były szalone. Gdy życie wymyka ci się spod kontroli chciałoby się rzucić wszystko w diabły i... No właśnie?...

Zapraszam dziś ponownie do naszego ogródka. Od początku maja tam nas można znaleźć najczęściej. Dzieci bawią się w piaskownicy, mąż kosi trawnik, ja sadzę i porządkuję grządki. Pełna sielanka. Prawie... Niestety kilka ostatnich dni było dla nas bardzo ciężkich. Nie wchodząc w przykre szczegóły w zeszłym tygodniu byłam z córką w szpitalu:( Ogromny strach o dziecko uwalnia szereg emocji i ustala priorytety. Każda wspólnie spędzona chwila nabiera nowego znaczenia. Wciąż przeżywam ten przykry wypadek, wciąż próbuję zapomnieć... Szczęście w nieszczęściu skończyło się dobrze i tylko wspomnienia pozostały. Jednak czas zwolnił dla mnie swoje tempo.

W tym trudnym dla nas okresie, każdy ukojenie odnalazł na ogrodzie. Dzieciaki biegają jak szalone, co oznacza nic innego jak świetny humor i dobre samopoczucie. Rodzice relaksują się każdy na swój sposób, czy to z książką w ręku, czy porządkując nasze "włości". Wyciągnęliśmy stary stół i leżaki, a przestrzeń tarasu znów otuliły miękkie poły pawilonu. Jest znów cicho i spokojnie (oczywiście gdy dzieciaki nie dokazują;).

Po lewej sałata i rzodkiewki, których połowa wylądowała już w warzywniku. Po prawej ziołowy las z tymianku, cząbru i majeranku.

Dwa tygodnie temu zrealizowaliśmy zeszłoroczny pomysł na niewielką przesłonę ogrodową. Od roku w garażu czekały obie kratki, ale jakoś zabrakło czasu na jego realizację, zapewne z powodu remontu;) To przepierzenie to kolejne zadanie z listy spraw nadprogramowych, którą konsekwentnie zmniejszam.

Żałuję, że nie zrobiliśmy tego wcześniej, ale nie wiedzieliśmy jak się za to zabrać. Jak się okazało, wykonanie takiego zacisznego zakątka okazało się bardzo proste. Za radą mojej koleżanki, z zawodu architektki krajobrazu, dokupiliśmy słupy i metalowe kotwy, które trzeba było wbić w ziemię. Potem wystarczyło włożyć słupy w otwory kotew i zamontować kratki wkrętami do drewna. Oczywiście drewno trzeba było wcześniej zabezpieczyć i całe to malowanie było najdłuższe podczas pracy nad kącikiem.

Początkowo chciałam pomalować wszystkie płotki i drewniane elementy na biało, ale zrezygnowałam z tego pomysłu. Choć bardzo mi się marzyły takie białe dekoracje, stwierdziłam, że nie będzie to dobrze wyglądało. Ogródek jest stosunkowo mały i dzięki tamu, że nie jesteśmy zbyt mocno odgrodzeni od sąsiadów, mamy poczucie że ta nasza przestrzeń powiększa się niejako o ogródki sąsiadów. Widoki się łączą i tworzą wspólną kompozycję. A skoro tuż za płotem różne drewniane elementy były już w brązach, nagle białe słodkie płoteczki i dekoracje wyglądałyby dość dziwnie. A przynajmniej tak mi się wydaje;)

Śniadanko z widokiem na grządki:) A na grządkach pełen urodzaj. Szczypiorek aż ucieka z grządki!

Moje grządki, przysposobione zaledwie kilka tygodni temu, dają już pierwsze plony. Pierwszy zerwany bukiet rukoli wylądował w sałatce. W weekend przepikowałam kolejną rozsadę rzodkiewki, która już niedługo będzie gotowa do schrupania. Wiedzieliście, że jej liście są o wiele bardziej bogate w witaminy niż popularna korzeń? Tych z supermarketu bym raczej nie jadła, ale moje z własnej grządki, na pewno spróbuję:) Moja sałata w końcu wypuściła pierwsze listki i była na tyle duża, że w weekend wysadziłam ją bezpośrednio do gruntu. Jeśli jej ślimaki nie zjedzą i wyrośnie, to będzie mój mały sukces;)

Doniczkowa uprawa rozsad i rukola:)

Nowy warzywnik w pełnej krasie:) Od lewej: poziomki, sałata, rzodkiew, natka pietruszki i znów rzodkiewki.

U mnie dziś piękny dzień, więc ubieramy zaraz z córką nasze ogrodowe klapki i lecimy bawić się, podlewać i doglądać naszych małych roślinek. W tym momencie zielony kolor jest dla nas lekiem na wszelkie smutki.

Pozdrawiam serdecznie

Magda

ogród - 10:38

Zielone ukojenie

Zapraszam dziś ponownie do naszego ogródka. Od początku maja tam nas można znaleźć najczęściej. Dzieci bawią się w piaskownicy, mąż kos...

Odkąd zrobiło się iście wiosennie i przyjemne słońce grzeje nas od rana, nie trzeba mnie namawiać do porannego zajrzenia na ogródek. Jak zwykle z pewnym typowym dla siebie opóźnieniem w tym temacie (czyt. więcej) każdego słonecznego dnia zabieram się za drobne porządki w ogrodzie. Nie ma tego za dużo, bo i ogródek nie za wielki, ale na nasze potrzeby i możliwości wystarcza. Jednak nie wiem jak to jest, że każdego roku chciałoby się więcej... O chociażby posiać to czy tamto, tam dosadzić kilka kwiatków, w innym miejscu coś ulepszyć. Fajna taka robota ogrodowa, odstresowująca na pewno:)

Na rabatce oprócz zeszłorocznych róż pojawiły się kolejne byliny oraz hiacynty i narcyzy z ubiegłych świąt. Wcześniej była tu goła ziemia...

W tym roku poddaliśmy się w walce o piękny trawnik. Mój mąż jeszcze uparcie wierzy, że po wertykulacji i aeracji z dosianiem trawy, będzie lepiej. Ja już nie. Nasze małe stadko bizonów postanowiło zrobić z trawnika pustynię. Tak, tak - o nasze dzieci chodzi. Nikt inny tylko one, wyniosły całe dobro z piaskownicy, mianowicie piasek. Teraz jest wszędzie tworząc wydmy... Ot może to taki czas, że za chwilę beztroskiego spokoju przy pieleniu i porządkowaniu ogrodu, muszą być poniesione jakieś straty;P

Także trawnika prawie nie ma, za to będzie więcej warzyw. Chyba niewiele mieszczuchów takich jak my decyduje się na warzywniki w swoich przydomowych ogródkach. I mają rację. Mało miejsca, z każdej strony jakieś drzewa, krzaki zasłaniające kluczową sprawę dla rozwoju roślin - słońce. Nie zniechęcona jednak tym problemem, postanowiłam przedłużyć naszą grządkę o kolejną, troszkę większą. Niby nic wielkiego, ale lubię eksperymentować z kolejnymi uprawami. Już wiem, że nie będę na niej sadzić pomidorów. Za mała przestrzeń i za dużo ceregieli na wielki finał w postaci kilku pomidorków koktajlowych. W tym roku postawiłam przede wszystkim na zioła (będzie ich więcej i bardziej różnorodne), różne odmiany sałat (rukola, roszponka, masłowa) oraz rzodkiewki. Wszystkie z nich bardzo lubimy i często wykorzystujemy w kuchni. Nasz żółw (bo chyba wiecie, że mamy żółwia lądowego?) również się ucieszy z takiej różnorodności, zwłaszcza sałat, a nawet liści rzodkiewek, które będą dla niego bardzo pożywne:D

Większość ziół powędrowała do doniczek, kilka do większych donic (np. cząber, tymianek, majeranek), a koperek, szczypiorek i różne odmiany natki pietruszki bezpośrednio do gruntu. Sporo już wzeszło, a najlepiej prezentuje się oprócz szczypioru rukola, którą najpierw hodowałam w mini szklarence/rozsadzie. Kupiłam takie plastikowe cudo w pobliskim sklepie ogrodniczym i jestem bardzo zadowolona. Teraz już druga partia nasion (tym razem sałaty masłowej) zaczyna kiełkować:) Jak tylko przestanie się tam mieścić rozsadzę ją już na docelowe miejsce na przygotowanej grządce. Tam będzie rosła obok wspomnianych rzodkiewek.

Rukola pod pierzynką z agrowłókniny:)

Niby siew nasion to taka prosta sprawa, to w przypadku kwiatów nie bardzo mi to szło. Można powiedzieć, że zasiane dawno temu kwiatki praktycznie mnie olały. Dlatego z roku na rok na mojej małej rabatce dokupuję po kilka bylin i już takie ukorzenione, kiełkujące rośliny sadzę do ziemi czy donic. Te mnie nigdy nie zawiodły. Moja kolekcja stale się powiększa i ogród powoli pięknieje.

Do kolekcji truskawek i poziomek dojdą też dwa krzaczki malin:)

Wiem, że Wy tego nie widzicie, ale wprowadzając się tutaj zastaliśmy zapuszczony kawałek ziemi z mchem zamiast trawnika i kilkoma krzewami. Pusto, nudno i jakoś tak nie po naszemu. Dlatego każda mała roślinka, która kwitnie i rozrasta się, bardzo cieszy i motywuje do dalszej pracy. Porównajcie chociaż zmiany jakie zaszły w zielniku, o którym pisałam rok temu KLIK. A tak wyglądało to na początku, w pierwszą wiosnę po przeprowadzce:

W tym roku byłam zmuszona zrobić pełną reorganizację zielnika. Wstyd mi za swojego kota, który jako kot podwórkowy już, zrobił sobie w którymś momencie tam... kuwetę. Ach, wyobraźcie sobie moją złość na to małe czarne stworzenie. Musiałam wybrać większość ziemi, przekopać resztę, a potem dołożyłam skrzynkę zrobioną z rozbitej palety. Dzięki temu grządka podniosła się o dobrych parę centymetrów i mogłam kontynuować bez obaw swoje ogrodnicze plany. Wtedy również zaświtał mi pomysł zrobienia kolejnej grządki, zbitej ze starych paletowych desek.
Nie trzeba wiele miejsca, żeby stworzyć mały ogródeczek. Nawet na balkonie i na parapecie można założyć własną uprawę, do czego ogromnie Was zachęcam. Wprawdzie z sałatą byłby problem;), ale mnóstwo ziół możecie mieć pod ręką nie tylko wiosną i latem, ale przez cały rok. I nie martwcie się, że już połowa kwietnia minęła, że to za późno na takie prace. Nic bardziej mylnego! Dużo słońca, wilgotna gleba i chwila cierpliwości wystarczą, aby mieć swój mały ogród w wielkim mieście.

Dużo słońca Wam życzę:)

Magda

metamorfoza - 14:07

Mały ogród w wielkim mieście

Odkąd zrobiło się iście wiosennie i przyjemne słońce grzeje nas od rana, nie trzeba mnie namawiać do porannego zajrzenia na ogródek. Jak zw...

Nie będę Wam tu ściemnieć, że jestem nie wiadomo jak dobrą ogrodniczką. Nie jestem.

Nie będę pisać również, że mam wielki ogród, po którym co ranek przechadzam się piastując rośliny. Bo nie mam i chodzić, na razie, nie chodzę.

Ale skrawek ziemi posiadam. Takiej czarnej, co choć mchem i chwastami porośniętej, to mój własny. Mały, ale na nasze potrzeby wystarczający. Ile to w końcu czasu trzeba poświecić, żeby pielęgnować te marne kilka roślinek! A to poprzycinać gałęzie, a to pograbić, wypielić, posiać, popryskać. A przecież zrobię te piętnaście kroków i już koniec tych moich włości.

Odkąd tu zamieszkaliśmy sporo pracy wkładałam w nasz mały ogród. Raz nawet z uporem maniaka pieliłam w pełnym słońcu i wyrywałam mech z trawy. Kawałek po kawałku, na kolanach. To było w ósmym miesiącu ciąży, teraz bym kupiła już areator;P Pomyślicie, zwariowała. Może i tak, ale fajnie jest pielęgnować coś swojego, dbać,doglądać i czekać na plony.

Jejku, ale się rozpisałam! To wszystko dlatego, że dziś zrobiłam generalny porządek w moim mini zielniku. Wiem, wiem - troszkę późno na takie prace, ale... wcześniej mi się nie chciało;P Dziś jednak sprzyjająca pogoda i dzieciaki bawiące się obok w piaskownicy, pozwoliły na swobodne pielenie i sianie.

Na razie możecie na zdjęciu zobaczyć natkę pietruszki, która już 3 rok z rzędu nie daje się zimie i nie przemarza, choć miała być jednoroczna... :) Obok truskawki i poziomki, które rozrosły mi się z dwóch małych sadzonek, znalezionych kiedyś w ogrodowych chaszczach, jak się wprowadziliśmy. Po dwóch latach rozrosły się na tyle, że zaczęły dominować nad tym moim małym zielnikiem. Już nawet planowałam na nim małe truskawkowe poletko, ale zdecydowałam, że jednak wolę zielnik. Przesadziłam je zatem do kilku donic i już się nie mogę doczekać lata, kiedy będę zajadać owoce prosto z krzaczka:D A w zielniku, jak co roku - koper, majeranek, oregano, bazylia i szczypiorek. Mam nadzieję, że niedługo pokażę Wam moje aromatyczne ziółka. Sezon doglądania ogrodu ogłaszam za otwarty;)