Piątek trzynastego... to chyba dobry moment, żeby wpaść z nowym wpisem w klimacie... jeszcze świątecznym??? :)) Nie, to nie dowcip, ani n...
Witajcie Kochani :) Mamy w końcu grudzień :)))) To oznacza, że można rozpocząć rozpakowywanie uroczych, małych i dużych prezencików z kalendarzy adwentowych. Nasz kalendarz planowałam od dawna... ale tylko jego wypełnienie:P Chciałam przede wszystkim sprawić dzieciom każdego dnia drobną przyjemność w oczekiwaniu na Święta. Ten czas, gdy codziennie otwieramy nową paczuszkę i ta wspólna radość, są bezcenne :) Nie chciałam popaść w przesadę, bo zasypywanie prezentami to nie jest coś, co potrzeba moim dzieciom. Ale jakiś drobiazg, zadanie lub wspólna aktywność, to już coś co satysfakcjonuje każdego. W naszym kalendarzu znalazły się więc drobne zabawki, zadania i aktywności (np. zrobienie gniotków z balonów, pieczenie pierników, robienie ozdób itp.), wyjście do kina, parę książek (tych nigdy dość) i słodycze. Ot, takie małe rzeczy, które i tak byśmy razem robili, ale pięknie opakowane stają się jeszcze bardziej wyjątkowe:)
Nie planowałam natomiast szczególnie jak będzie finalnie wyglądał kalendarz. Wyszło w tzw. praniu ;) Zaczęło się od tego, że latem(!) kupiłam torebeczki z czarnymi choinkami do pakowania prezentów. Wszelkie wstążki, sznureczki miałam już od dawna, papiery do pakowania prezentów też zbieram z tzw. odzysku ;) Papierowe zawieszki dostałam w prezencie od siostry, która genialnie trafiła w mój gust :))) Także od niej dostałam szablony cyferek wielokrotnego użytku, które genialnie sprawdziły się do oznakowania paczek. Z jesiennego spaceru przywlokłam do domu długą gałąź, która ogromnie mi się spodobała ;) Dokupiłam tylko ozdobny papier do pakowania prezentów, białą bibułę i kartki zabrałam z dziecięcych zapasów i zaczęłam pakowanie... Nie ukrywam trochę czasu to zajęło, bo chciałam, żeby pakunki wyglądały różnorodnie, logistyka była tutaj mocno konieczna ;)) Skończyłam wczoraj przed północą, jeszcze dumna zdążyłam wrzucić zdjęcie na mój instagram i padłam spać. Nie spodziewałam się, że rano zobaczę tyle pozytywnych komentarzy na temat kalendarza! W końcu to nic odkrywczego, pomysł na "prezenty na patyku" wykorzystywało już wielu ;))) Zachęcona jednak przez Was postanowiłam szybko zrobić parę zdjęć i uwiecznić pracę, zanim zaczniemy odpakowywać pierwsze paczuszki. Udało się i tym samym mogę zamieścić tu zdjęcia, ku pamięci i oczywiście żeby Was zainspirować :)))
Witajcie Kochani :) Mamy w końcu grudzień :)))) To oznacza, że można rozpocząć rozpakowywanie uroczych, małych i dużych prezencików z k...
Rozpoczęliśmy Adwent. Dziś w wielu domach zapalono pierwszą świeczkę, oznaczającą oczekiwanie. To przepiękny czas i chciałabym życzyć Wam, żeby każdy dzień odliczania do Świąt był wyjątkowy. Dajmy sobie więc troszkę czasu na wszelkie nasze plany, spokoju, nadziei i miłości. Spędźmy te dni na radosnym przygotowywaniu, bo te dni tak szybko mijają...
Warto więc nawet podczas robienia ozdób postawić na prostotę. Dziś rano przejrzałam szafki w poszukiwaniu tego "czegoś" co posłuży mi do stworzenia naszego świecznika adwentowego. Wyciągnęłam cztery szklane pojemniki, do robienia domowego jogurtu, świece, których zawsze mam zapas, drobne czerwone gwiazdki, laski cynamonu, które służą mi niezmiennie od paru lat i różne wstążeczki. Parę dni temu zrobiłam też z dziećmi masę porcelanową i tak powstały śnieżynki oraz cyferki. Szybki pomysł i fajny efekt. Co Wy na to? :)))
Przepis na masę porcelanową znalazłam na youtubie, jest ich mnóstwo, ja lekko zmodyfikowałam ten znaleziony, bo brakowało mi sody, ale wyszło całkiem nieźle, więc Wam go poniżej podaję. Nawet jak proporcje będą lekko inne, nic się nie stanie :)
SUCHA MASA PORCELANOWA
1 szklanka sody oczyszczonej
1/2 szklanki mąki ziemniaczanej
3/4 szklanki wody
Do rondelka wsypujemy wszystkie składniki i mieszamy, podgrzewamy na wolnym ogniu aż do zgęstnienia masy (na baaardzo gęsty kisiel). Następnie, gdy lekko ostygnie, ugniatamy na jednolite ciasto, można lekko podsypać mąką ziemniaczaną. Wałkujemy na blacie obsypanym delikatnie mąką, wycinamy różnorodne kształty, dziurki do późniejszego powieszenia ozdób i zostawiamy do suszenia. Mi parę dużych gwiazdek się wybrzuszało podczas schnięcia, więc następnym razem suszyć będę na kratce do ciastek, myślę że wtedy nie będzie problemu. Masa schnie 2-3 dni. Ozdoby po wyschnięciu pięknie się mienią, niczym posypane śniegiem.
Miłego popołudnia Kochani :) Następnym razem zapraszam na post z zimowymi dekoracjami, który już prawie mam dla Was gotowy i kolejnym diy :)
Buziaki
Magda
Rozpoczęliśmy Adwent. Dziś w wielu domach zapalono pierwszą świeczkę, oznaczającą oczekiwanie. To przepiękny czas i chciałabym życzyć ...
Zewsząd docierają do mnie informacje o panoszącej się na północy Polski zimie. Sypnął już pierwszy śnieg, a gdzieniegdzie to nawet co nieco zasypał! Natomiast w naszym Wrocławiu jeszcze jesiennie, choć ostatnie dni przyniosły spore ochłodzenie. I choć moje dzieci wciąż dopytują się o ich ukochany biały puch, ja go jeszcze nie wyczekuję. Wszystko w swoim czasie, a póki co cieszę się zaciszem naszego domowego gniazdka i przytulnością, które oferuje :)
Jak co roku jesienną porą wyciągam więcej poduszek i pledów niż potrzeba. To już swego rodzaju uzależnienie chyba, bo nie potrafię oprzeć się miękkim materiałom i puszystym fakturom :))) Właśnie te puchate koce spełniają funkcje dodatkowych dywaników, na których można grać w gry z dzieciakami i robić imprezki. Wieczorami, gdy dzieciaki są już po kolacji i w piżamkach, rozkładamy koce przed cudownie rozgrzanym kominkiem, przynosimy gry i książki, a ja przygotowuję drobne przekąski. Wszystko pod hasłem "robimy imprezkę";)) Niby nic takiego, a tu nagle codzienność przyjmuje jakiś magiczny wymiar, czytanie staje się jeszcze przyjemniejsze, a gry bardziej wciągające. Bardzo się cieszę, że każdego roku wymyślamy wspólnie coś nowego, aby być razem i cieszyć się sobą. Takie nasze małe, rodzinne tradycje.
Jesienne kadry, z którymi do Was dzisiaj przychodzę, pochodzą z różnych dni, ot taka nasza jesień w pigułce. Dlatego zobaczyć możecie tu zmieniające się dekoracje, różne ujęcia i stylizacje, które zrobiłam z naturalnych materiałów, suszone kwiaty i drewniane dodatki. Są one dopełnieniem naszego wnętrza, nie dominują, ani też nie gubią się we wnętrzu. Nie ma tu przesady, jest naturalnie, czyli tak jak lubię.
Przytulna jesień nie mogłaby się dla nas obejść bez pyszności na stole. Wspólne gotowanie, pieczenie ciast i podjadanie to coś, co zdecydowanie umila nam wieczory. Sporo nowych przepisów wypróbowałam ostatnio, a niektóre na stałe zagoszczą u nas jako nasze ulubione. A gdy tylko okazuje się, że ciasta wyszło za dużo, zawsze można się podzielić z bratnią duszą lub zaprosić rodzinę na spontaniczny poczęstunek.
Wiecie co, zawsze jesienią łapałam jakąś chandrę, zawsze pogoda mi doskwierała, a marzenie o zimie były jedyną rzeczą, która pomagała mi przetrwać ten okres. A teraz? Mam zupełnie odwrotnie! Jestem wdzięczna za czas, który mogę poświęcić na zabawę z dziećmi, za każdą ich pracę i serce włożone w przygotowania jesiennych dekoracji. Za spokój i ciepło domowego ogniska, za pachnący obiad na stole i spokojne wieczory z mężem, gdy tylko czas nam na to pozwoli. Nie wyczekuję już tak mocno tej zimowej magii, nie wodzę tęsknymi oczami za dekoracjami świątecznymi, bo dobrze mi tu i teraz. Każdy sezon ma tyle do zaoferowania, wystarczy pomysł, pogoda ducha i dobre chęci :)))
Przesyłam pozdrowienia i żegnam się z Wami widokiem naszego ogródka w słonecznym, jesiennym wydaniu :)))
Czyż jesień nie jest cudowna?
Buziaki
Magda
Zewsząd docierają do mnie informacje o panoszącej się na północy Polski zimie. Sypnął już pierwszy śnieg, a gdzieniegdzie to nawet co ni...
Uwielbiam nasz skrawek ogrodu. Całą zimę wyczekuję na rozpoczęcie sezonu, jak tylko pogoda pozwoli ochoczo zabieram się za wszelkie prace ogrodowe, latem cieszę się ich efektami, a gdy jesień wkracza na salony, powoli żegnam się z zielenią, znów porządkuję i przygotowuję ziemię na kolejny rok.
Dziś chciałam Wam pokazać, że nawet na niewielkiej przestrzeni przydomowych ogródków, a nawet balkonów, możecie stworzyć swój azyl, czerpać masę endorfin ze zwykłego grzebania w ziemi, by na końcu zbierać owoce i odpoczywać wśród tętniącej życiem zieleni :)))
Dziś chciałam Wam pokazać, że nawet na niewielkiej przestrzeni przydomowych ogródków, a nawet balkonów, możecie stworzyć swój azyl, czerpać masę endorfin ze zwykłego grzebania w ziemi, by na końcu zbierać owoce i odpoczywać wśród tętniącej życiem zieleni :)))
Uwielbiam nasz skrawek ogrodu. Całą zimę wyczekuję na rozpoczęcie sezonu, jak tylko pogoda pozwoli ochoczo zabieram się za wszelkie prac...
Początek września to nie tylko początek szkoły/przedszkola, ale też przygotowania do wielkiego świętowania urodzin naszej córci. Natalka skończyła bowiem 4 latka!
Od jakiegoś czasu podpytywałam moją pociechę jaki chciałaby "temat przewodni". W pierwszym odruchu moja monotematyczna córa zaproponowała... o zgrozo Elzę... ;)))) Pamiętacie jak było w zeszłym roku? Wyczarowałam wtedy zimowe królestwo rodem z krainy lodu, a tort też nawiązywał do motywu. Miłość do Elzy nadal pozostała, ale w tym roku jakoś nie miałam ochoty tego powtarzać...Ależ byłam niedobra, nie? ;P
Wspólnie zapadła decyzja: "My little pony" i kolory Twilight Sparkle! Przełknęłam ślinę i zabrałam się do roboty...
Od jakiegoś czasu chodził za mną tort pięknie przyozdobiony w śliczne różyczki. Do tego pomysł na wersję ombre po prostu zwalił mnie z nóg. Zaczęłam googlać co to takiego ta masa, jak się ją robi i dziś chciałabym się z Wami podzielić przepisem na torcik urodzinowy jaki udało mi się wyczarować dla córci. Czarowałam go ładnych parę godzin... ale było warto, jak się już zrobi raz to nie taki diabeł straszny jak go malują!
Początek września to nie tylko początek szkoły/przedszkola, ale też przygotowania do wielkiego świętowania urodzin naszej córci. Natalka...
Gdybym powiedziała mojemu (prawie) sześciolatkowi jaki dałam tytuł tego wpisu, to zapewne nastąpiła by wielka konsternacja i po chwili bunt wraz z oburzeniem. "Jaki maaaały"??? To by były zapewne pierwsze jego słowa ;)) Co racja, to racja - już nie taki mały ten mój synek. W wakacje skończy upragnione 6 lat, w drugiej połowie roku pójdzie do szkolnej zerówki i mam też nadzieję, że trochę wydorośleje mi ten mój mały oszołom. Och mały..., no nie taki mały, ale cóż ja poradzę... dla mnie zawsze będzie moim małym synkiem, co to go na rączkach lulałam do snu.
Gdybym powiedziała mojemu (prawie) sześciolatkowi jaki dałam tytuł tego wpisu, to zapewne nastąpiła by wielka konsternacja i po chwili ...
W końcu przyszła wiosna nasza ukochana. Zesłała parę słonecznych uśmiechów, nakryła się chmurami i sypnęła śniegiem. Deszczu również nie poskąpiła, ale kto by miał tam jej za złe. Ot taka jej uroda. Wiosno, cieszę się, że już jesteś :)
W domu akcenty wiosenne już od miesiąca się pojawiały to tu, to tam. Najczęściej kwiatowe drobne dekoracje, cebulki hiacyntów, tulipany i żonkile. Raz żółty, raz różowy, nie byłam wybredna w kolorach, bo skoro tak pięknie kwiaty wiosną zaczynają kwitnąć, to co ja tam będę marudzić.
W końcu przyszła wiosna nasza ukochana. Zesłała parę słonecznych uśmiechów, nakryła się chmurami i sypnęła śniegiem. Deszczu również nie po...
Wiecie co? Lubię Was :) I wiecie co jeszcze lubię? Obdarowywać Was prezentami! O tak, to lubię najbardziej. A wiecie dlaczego? Dlatego, że każdy taki gest odwzajemniacie ze stokrotnością! To trochę taka reakcja łańcuchowa, której nie sposób przerwać ;)
Od paru dni szykowałam dla Was małą niespodziankę. Taka prozaiczna rzecz a cieszy :) Mowa o pikerach do babeczek i nie tylko;)
Przygotowałam dla Was 3 zestawy - 18 wzorów do wydrukowania!
Zapraszam!
Poniżej znajdziecie 3 wzory do druku na A4, domowa drukarka spokojnie wystarczy, choć można też wydrukować je na grubszym papierze. Pobierać możecie oczywiście za darmo, ale pamiętajcie, że pikery są tylko i wyłącznie do użytku domowego i nie zgadzam się na kopiowanie. Po kliknięciu na obrazek przeniesiecie się na mój google dysk, skąd bezpośrednio możecie pobrać obrazek.
ZESTAW B&W
ZESTAW SPRING
ZESTAW GREY
A jak wykonać takie pikery?
Po pobraniu należy wydrukować pdf z dopasowaniem do strony.
Dalej potrzebne nam będą nożyczki, dwustronna taśma klejąca i patyczki.
Wydrukowaną kartkę przecinamy na pół.
Zginamy jedną część wzdłuż kreskowanej linii pomocniczej.
Następnie rozdzielamy obrazki.
Odcinamy kawałek taśmy, tak aby pokrywała całe kółeczko.
Przyklejamy taśmę od strony napisu, bez zdejmowania folii zabezpieczającej.
Składamy ponownie karteczkę i wycinamy kółko, ale zostawiając od góry resztę boku (patrz zdj.).
Przyklejamy patyczek i składamy karteczki.
Na koniec docinamy pozostawiony rożek i piker gotowy :)
Zrobiłam też drugą wersję, która różni się od poprzedniej jedynie dodatkową taśmą na "tylnej"stronie oraz delikatnie spłaszczonego na końcówce patyczka (do zrobienia nożykiem do papieru). Wy już wybierzcie co Wam będzie bardziej pasowało.
I jak Wam się podoba taka dekoracja??? :)
Dziś Walentynki i życzę Wam spełnienia w miłości. To najpiękniejsze uczucie na świecie, móc kochać i być kochanym. To daje niesamowite szczęście i kopa do życia :))) Moje szczęście po tygodniowym pobycie w szpitalu wróciło do domu. Ostatni tydzień był dla nas bardzo ciężki i wymagający, dlatego odłożyłam wszystko na bok i skupiłam się na tych, którzy mnie najbardziej potrzebowali. Dziś jednak raduję się bardzo bo świętujemy podwójnie - Walentynki i powrót męża do domu. Nawet nie wiecie jaka to ulga i szczęście, które rozpiera moje serce:)))
Wiecie co? Lubię Was :) I wiecie co jeszcze lubię? Obdarowywać Was prezentami! O tak, to lubię najbardziej. A wiecie dlaczego? Dlat...
.JPG)
