Witajcie! Zapraszam Was dziś... do stołu :) Jesień w pełni, skorzystajmy z tego. Nie ma co jeszcze się porywać na zimowe ozdoby, choć...
Uwielbiam nasz skrawek ogrodu. Całą zimę wyczekuję na rozpoczęcie sezonu, jak tylko pogoda pozwoli ochoczo zabieram się za wszelkie prace ogrodowe, latem cieszę się ich efektami, a gdy jesień wkracza na salony, powoli żegnam się z zielenią, znów porządkuję i przygotowuję ziemię na kolejny rok.
Dziś chciałam Wam pokazać, że nawet na niewielkiej przestrzeni przydomowych ogródków, a nawet balkonów, możecie stworzyć swój azyl, czerpać masę endorfin ze zwykłego grzebania w ziemi, by na końcu zbierać owoce i odpoczywać wśród tętniącej życiem zieleni :)))
Dziś chciałam Wam pokazać, że nawet na niewielkiej przestrzeni przydomowych ogródków, a nawet balkonów, możecie stworzyć swój azyl, czerpać masę endorfin ze zwykłego grzebania w ziemi, by na końcu zbierać owoce i odpoczywać wśród tętniącej życiem zieleni :)))
Uwielbiam nasz skrawek ogrodu. Całą zimę wyczekuję na rozpoczęcie sezonu, jak tylko pogoda pozwoli ochoczo zabieram się za wszelkie prac...
Mniej znaczy więcej. To takie oklepane, ale jakże prawdziwe.
W dobie świata pełnego konsumpcji, kompulsywnego kupowania wielu potrzebnych i niepotrzebnych rzeczy, chęci zrobienia wszystkiego "już-teraz-natychmiast", można się totalnie pogubić. Niby czasy mamy takie cudowne, bo wszystko dostępne, niemal na wyciągnięcie ręki, tanie i do tego jakże nam potrzebne. Niby nic nas nie ogranicza, dobę można rozciągać w nieskończoność, a podstawowe czynności można sobie odpuścić na rzecz "tych ważniejszych", nie cierpiących zwłoki. Tylko czy na pewno?
Mniej znaczy więcej. To takie oklepane, ale jakże prawdziwe. W dobie świata pełnego konsumpcji, kompulsywnego kupowania wielu potrzeb...
W końcu przyszła wiosna nasza ukochana. Zesłała parę słonecznych uśmiechów, nakryła się chmurami i sypnęła śniegiem. Deszczu również nie poskąpiła, ale kto by miał tam jej za złe. Ot taka jej uroda. Wiosno, cieszę się, że już jesteś :)
W domu akcenty wiosenne już od miesiąca się pojawiały to tu, to tam. Najczęściej kwiatowe drobne dekoracje, cebulki hiacyntów, tulipany i żonkile. Raz żółty, raz różowy, nie byłam wybredna w kolorach, bo skoro tak pięknie kwiaty wiosną zaczynają kwitnąć, to co ja tam będę marudzić.
W końcu przyszła wiosna nasza ukochana. Zesłała parę słonecznych uśmiechów, nakryła się chmurami i sypnęła śniegiem. Deszczu również nie po...
Kochani, tak jak zapowiadałam, wpadam dziś z kolejnymi kadrami z naszego wiosennego salonu. Żałuję, że ten wpis nie powstał wcześniej, bo chciałam Wam pokazać w jaki sposób w krótkim czasie odmienić dom na wiosnę i święta. Nie trzeba również wydawać fortuny, aby przystroić ładnie swoje lokum. U nas w tym roku królują pastelowe róże, mięta i soczyste zielenie. Tak jak pisałam wczoraj, za dekoracje zabrałam się zaledwie kilka dni temu i w głównej mierze mam tu na myśli szycie poduszek. Resztę rzeczy zwyczajnie powyciągałam z szaf i kredensu. Powstał wesoły misz-masz wzorów i faktur, który połączony jest obraną przeze mnie kolorystyką.
Na stole postawiłam rzeżuchę, o którą jako jedyną trzeba zadbać minimum tydzień przed Wielkanocą. Do tego kwiaty kupione w pobliskim sklepie ogrodniczym. Na stole leży obrus zakupiony już jakiś czas temu w Pepco. Ten sklep zadziwia mnie za każdym razem i tak jak nie przepadam za obrusami, ten wzór mnie bardzo urzekł.
Na kominku zawiesiłam girlandę zrobioną z podkładek stołowych, które kupiłam dawno temu w ilości sztuk dwie, co okazało się za mało. Teraz w nowej formie odnalazły się idealnie. Żeby zrobić taką girlandę wystarczy wyciąć wzór proporczyków lub trójkątów, itp. i przeszyć od góry lamówką, zakupioną w pasmanterii.
Na kominku również zagościły kwiaty. Ponieważ zupełnie zapomniałam, że mam niewystarczającą ilość doniczek, wykorzystałam zwykłe słoiki, które przewiązałam miętową wstążką.
Na oknie powiesiłam szklaną bańkę, w której kiedyś rosły sukulenty. Taką to ja mam rękę do kwiatów, że nawet sukulenty potrzebującą minimalną ilość wody, potrafię zasuszyć;P Skoro bańki zostały umieściłam w nich skorupki jaj z zasianą na wacie rzeżuchą. Wygląda jak milion dolarów:D
Na małym stoliku postawiłam klatkę z kilkoma wiankami wewnątrz, udającymi gniazdko. W środku drewniane jajka, które przywiozłam jako pamiątkę będąc na BlogINtalk w Krakowie.
Rzeżucha zasiana w porcelanowych pojemniczkach nie zdobi, ale smakuje idealnie do kanapek:) Połowy już teraz nie ma;P
I wspomniane poduszki, poduchy, poduszeczki. Jak wiecie mam już sporą kolekcję poszewek w różnych kolorach i wzorach. Nie miałam jednak zupełnie nic na wiosnę. Rok temu kupiłam na zaś resztki kilku materiałów w zielonej kolorystyce, ale nie zdążyłam nic uszyć. Teraz dokupiłam parę tkanin z marokańskimi wzorami, które szalenie mi się spodobały. Do tego kilkanaście metrów wypustek w kontrastowych kolorkach i zaczęło się wielkie wymyślanie. Na zdjęciu po lewej tylko jedna poduszka nie jest uszyta przeze mnie. Zgadniecie jaka?............... Brawo! Tak podejrzewam, że większość z Was będzie kojarzyć czarno-białą poszewkę z Pepco:)
Królika z puszystym ogonkiem uszyłam rok temu, pisałam o nim tutaj.
W przypływie weny powstał też wiosenny kocyk z szaro-brązowego minky i bawełny w romby. Kochani, wybaczcie, miałam go zrobić na candy... ale tak mi się spodobał, że muszę dla Was uszyć jeszcze jeden;P Co ja poradzę, że jestem takim zmarzluchem;)
Pisałam, że brak mi doniczek. Na zdjęciu poniżej żonkile zamieszkały w cukierniczce:D
I to by było na tyle z szybkich ozdób wiosenno-świątecznych. Na upartego jeszcze dziś udałoby się zrobić połowę z tych rzeczy. Ale spokojnie, jak nie w tym roku to w przyszłym. I pamiętajcie - nie zaczynajcie wcześniej niż na trzy dni przed Wielkanocą, w końcu jak na szybko, to na szybko! ;P
Kochani, dziękuję za życzenia pod poprzednim wpisem. Dziś żegnam się z Wami na ten świąteczny czas, bo mazurek już czeka na przystrojenie, a baba wielkanocna też sama się nie zrobi;)
Życzę Wam spokojnych i radosnych Świąt, smacznego jajka, wesołych rozmów przy stole oraz słonecznej pogody, aby można było nacieszyć się wiosennymi spacerami!
Wesołego Alleluja :)))
Magda
Kochani, tak jak zapowiadałam, wpadam dziś z kolejnymi kadrami z naszego wiosennego salonu. Żałuję, że ten wpis nie powstał wcześniej, ...
Przyszła wiosna (podobno). Idą święta (na pewno). U wszystkich podejrzewam, że porządki od dawna ruszyły pełną parą;) U mnie... nie bardzo. Dla mnie wiosna oznacza nie tylko wiosenną reorganizację w domu, rozkwit kwiatów czy sianie ziół i warzyw na ogrodzie. Wiosną projekty wyskakują mi jak grzyby po deszczu. W końcu to idealny czas na rozmyślania o lecie, gdy wszyscy zainteresowani ochoczo realizują remontowe marzenia:) Bardzo lubię ten wiosenny boom projektowy, tym bardziej, że mogę się rzucić w wir pracy. Pracy, którą uwielbiam. Dlatego wybaczcie, że mniej mnie tutaj, ale gdy nie wymyślam czegoś w swoim domu, to wiedzcie że i tak nie próżnuję;)
Ale miało być w sumie o świętach. No właśnie. ŚWIĘTA! To już! Nie myślcie, że o nich zapomniałam. Na dwa tygodnie przed posiałam rzeżuchę, która jest dla mnie swoistym zwiastunem Wielkanocy. I pomimo tego, że okna mam nie umyte ( i pewnie tego już nie zrobię, bo przyszła zima!, a mnie złapało przeziębienie;/), w domu już mam ogólny porządek ogarnięty. Dekoracji nie mam jednak zbyt wiele, kolekcja jajek, zajączków tudzież królików i innych powiększa się systematycznie z każdym rokiem. I byłoby w sumie bardzo minimalistycznie, gdyby nie to, że dokładnie 3 dni temu przeprosiłam się z maszyną do szycia i stworzyłam wielkanocną oprawę naszej kanapy. Materiały, kupione już rok temu, doczekały się swoich pięciu minut. I wbrew pogodzie, mamy w domu wesołą zieloną aurę. Do tego kwiaty, mnóstwo kwiatów (jak na moje standardy;)) i zrobiło się bardzo w klimacie świąt:)
Oczywiście byłabym bardzo niesprawiedliwa, gdybym nie wspomniała o wkładzie moich pociech w wielkanocnych przygotowaniach! Oboje siali rzeżuchę, robiliśmy wydmuszki, wyklejaliśmy baranki, a dziś będziemy przygotowywać święconkę. W moim domu tradycyjnie zdobiło się jajka woskiem i barwiło w cebulaku. W tym roku jednak będziemy malować jajka zgodnie z dziecięcą fantazją. Moje szkraby są już na tyle duże, żeby sobie poradzić z tym zadaniem i cieszyć się z niego w pełni świadomie. Jutro czekać nas będzie strojenie koszyczków i święcenie. To dla nas obowiązkowa tradycja, którą bardzo lubimy:)
Przepis na malowane woskiem jajka:
- jajka (bez pieczątek – trzeba je umyć, im jaśniejsze jajka tym wyraźniejszy bedzie końcowy wzór, pieczątki można zmyć octem)
- wosk pszczeli ( wosk z jednorazowych świeczek się nie nadaje - szybko opada i niedokładnie się przykleja)
- metalowy pojemniczek do topienia wosku
- patyczek z nabitą na końcówkę szpilką (im mniejsza kulka na szpilce tym bardziej precyzyjne kształty można tworzyć)
- ugotowany i ostudzony wcześniej cebulak
W gorącym wosku maczamy główkę szpilki i szybkim ruchem nanosimy wosk na jajko. Powtarzamy do uzyskania pożądanego przez nas wzoru. Należy uważać, żeby nie spalić wosku przy podgrzewaniu – spalony robi się czarny. Gotowe jajka wkładamy do zimnego cebulaka i stawiamy na wolny ogień. Im dłuższy czas będziemy je doprowadzać do wrzenia tym ciemniejszy będą miały kolor. Jajka ugotowane wyciągamy łyżka i wycieramy resztki wosku, który się nie stopił. Na końcu można natłuścić skorupki olejem, żeby jaja ładnie się prezentowały.
To nie koniec zdjęć, choć już koniec tego wpisu. Wpadnę tu jeszcze jutro z życzeniami i kolejną porcją ujęć z naszego wiosennego domu. Mam nadzieję, że w całym tym świątecznym zabieganiu znajdziecie dla mnie choćby chwilkę;)
Całuję i pozdrawiam wiosennie, na przekór pogodzie!
Magda
Przyszła wiosna (podobno). Idą święta (na pewno). U wszystkich podejrzewam, że porządki od dawna ruszyły pełną parą;) U mnie... nie bard...
Komu truskawek? My się objadamy ostatnio:D Najczęściej bez okazji, w końcu trzeba korzystać z owoców sezonowych. Ale jak tu je zjeść, skoro tak pięknie wyglądają? ;) Jak już oderwiecie od nich oczy, spójrzcie jaki ładny wazon wraz z bukietem kwiatów dostałam ostatnio od męża z okazji imienin. Bukiet jest przepiękny, ale najbardziej byłam dumna, że mój mąż sam taki ładny wazon wybrał! Nauki nie poszły w las;)
Na koniec chciałabym Wam bardzo serdecznie podziękować za wszystkie komentarze w sprawie kominka. Wbrew pozorom były bardzo pomocne, ponieważ konstruktywne rady są zawsze w cenie:) Głosy policzone i według większości jasny kamień wyglądał na wizualizacji lepiej. I macie rację. W tamtym porównaniu był rzeczywiście atrakcyjniejszy pomimo żółtawego odcienia. Pięknie się wybijał przy dość ciemnej ścianie kominka i nadawał mu łagodności. Ale w przypadku gdybyśmy zmieniali odcień ściany na jaśniejszy, cała oprawa portalowa zrobiłaby się mdła i nijaka. Zobaczcie zresztą sami:
Nie lubię jak coś jest nijakie, lubię konkretne połączenia i wyraźne kontrasty, takie z charakterem;) Co więcej, wkład kominkowy z ciemną oprawą wydaje się większy! W tym miejscu wielkie podziękowania dla mojej koleżanki Anieli, za tą cenną uwagę:))
Poza tym nie podobały się Wam te kropki na wizualizacji ciemnego kamienia. I też macie rację - ale ja na to nie zwróciłam uwagi, mając obraz kamienia w pamięci. W rzeczywistości jest bardziej jednolity i ma piękną matową strukturę.
Teraz już bez problemu odgadniecie, co w końcu wybrałam;)
Jutro mam potwierdzić mój wybór i będzie to właśnie ten ciemny płomieniowany granit.
Dziękuję Wam bardzo!!
Buziaki
Komu truskawek? My się objadamy ostatnio:D Najczęściej bez okazji, w końcu trzeba korzystać z owoców sezonowych. Ale jak tu je zjeść, ...
Poznajcie moją nową miłość.
Hiacynty "deft blade".
W ilości dwóch małych cebulek, zamieszkały w szklarence.
Dobrze im ze sobą w swoich mini wiaderkach.
W nasłonecznionym miejscu, osłonięte od przeciągów, wypuszczają swoje mięsiste pąki.
Proste w pielęgnacji, nie wymagają od nas zbyt wiele. I kwitną wspaniale.
Na to jednak jeszcze trochę muszę poczekać, choć już teraz jestem oczarowana ich wyjątkową urodą.
Czy u Was też tyle słońca co u mnie?
Jeśli nie, to życzę Wam pięknej, bezchmurnej pogody!
Podobno w weekend ma się mocno ochłodzić, dlatego koniecznie skorzystajcie z tej cudownej aury!
Ja dziś jadę na wieś:D
Przypominam, że jeszcze dwa tygodnie do zakończenia mojego miętowego candy.
Chociaż patrząc po ilości komentarzy (już prawie 130!), chyba nikt go nie przegapi;)
Cieszę się ogromnie, że tak Wam się podoba!
Poznajcie moją nową miłość. Hiacynty "deft blade". W ilości dwóch małych cebulek, zamieszkały w szklarence. Dobrze im ze ...
Za mną doprawdy imprezowy weekend. Początek marca to dla mnie nie tylko Dzień Kobiet, ale przede wszystkim urodziny mojego męża, które obchodzi dzień przed. W tym roku, jako młode małżeństwo i rodzice dwójki jeszcze młodszych maluchów, dostaliśmy "wychodne". Odkąd mamy dzieci nie często zdarza się nam taka okazja, dlatego tym bardziej trzeba ją było wykorzystać. Mąż zaskoczony, że zamiast kameralnego wieczoru we dwoje zabieram go na miasto, w dodatku na naszą ukochaną salsę. W końcu nie co dzień człowiek kończy 30 lat! Bawiliśmy się świetnie, do czasu, aż jak Kopciuszek musieliśmy zmykać przed północą do domu. Ciężkie jest życie rodziców;)
 |
| Słodkości na Dzień Kobiet. |
 |
| Mój nowy biały storczyk i powtórka z ostatniej cynamonowej tarty. |
Dzień Kobiet tradycyjnie już został okraszony pięknymi kwiatami, które dostałam od moich mężczyzn. Od syna dostałam tulipana już w piątek, po przedszkolu. Piękny, żółty kolor zdecydowanie umila oczekiwanie na wiosnę. Mąż natomiast powiększył moją kolekcję ukochanych storczyków i wybrał obficie ukwieconego białego storczyka, dokładnie takiego o jakim mu trułam od dłuższego czasu :)
 |
| Ukochane storczyki. |
A dzisiaj znów była impreza, tym razem dla rodzinki.
Nie mogło zabraknąć na niej mojego popisowego ciasta, które wszyscy wprost kochają.
Tak, tak, WSZYSCY.
Będę tu nieskromna, ale to ciasto jest przepyszne i nie da się go zepsuć.
Poniżej przepis na dużą blachę (około 40/25cm).
Mniejszego nie warto piec, za szybko znika z talerza!
Ciasto toffi:
50 dkg mąki
1/2 szkl. cukru pudru
15 dkg miodu
1/2 kostki masła
2 jajka
cukier waniliowy
1 łyżeczka sody oczyszczonej
1l śmietanki kremówki 36%
4 saszetki śmietanfix
2 łyżki cukru waniliowego
2 puszki mleka skondensowanego słodzonego
2 paczki orzechów włoskich
Z podanych składników zagnieść ciasto, schłodzić. Podzielić na dwie równe części i piec dwa placki w 200 st. C przez około 15 minut (na rumiano). Odstawić do ostygnięcia.
Dwie puszki mleka włożyć do garnka z wodą i gotować (tak, tak puszki wkładamy w całości, no może odrywając naklejkę) przez minimum 1,5 godziny. Im dłużej się gotuje tym ciemniejszy karmel wychodzi. Puszkę przed otworzeniem zostawiamy do ostygnięcia.
Śmietankę chwilę miksować z cukrem, dodać śmietanfix i ubić na sztywno.
Na upieczonym placku układamy bitą śmietanę, przykrywamy drugim plackiem i polewamy karmelem. Na wierzch dajemy drobno pokruszone orzechy włoskie.
Ciasto najlepiej smakuje jak trochę przegryzą się jego składniki, a miodowy placek zmięknie. Dlatego najlepiej piec je na 2-3 dni przed podaniem. Ja dodatkowo zanim przełożę placki nasączam je jak biszkopt, w tym przypadku gorzką herbatą.
Kto raz spróbuje toffika, ten na zawsze się w nim zakocha. Polecam!
A teraz zmykam po kolejny kawałek, zanim maż mi zje :D
Za mną doprawdy imprezowy weekend. Początek marca to dla mnie nie tylko Dzień Kobiet, ale przede wszystkim urodziny mojego męża, które ob...
.JPG)
