Powoli zabieram się za porządki i nową organizację przestrzeni w pokoju syna. To już duży chłopak, w tym roku skończy 6 lat. Jego potrze...
Jeden dzień i kończy się styczeń. Jak to zleciało!
Niby po dzieciach widać uciekający czas, ale czy tylko? Spójrzmy na nasze plany, marzenia, listy "to do". Rzeczy wiecznie nieodkreślone, rzeczy wiecznie przekładane, przepisywane z jednej kartki na kolejną. Oczywiście można by było bez nich żyć, po prostu trwając, ale czy mielibyśmy poczucie, że czas którym dysponujemy to dobrze wykorzystany czas?
Jeden dzień i kończy się styczeń. Jak to zleciało! Niby po dzieciach widać uciekający czas, ale czy tylko? Spójrzmy na nasze plany, ma...
Dawno, dawno temu, za górami, za lasami żyli sobie biały tygrys i żaba...
Stooooop! Żartowałam, nie będę Wam opowiadać przecież bajki! Ostatni raz bawiłam się w tego typu historie, gdy byłam małą dziewczynką. Nie wiem co mnie wtedy podkusiło, ale nawet założyłam zeszyt, w którym zapisywałam wymyślone historyjki. Szybko jednak porzuciłam pomysł na zostanie pisarką. Potem nastał czas pamiętników, a później codzienne zapiski w Kalendarzu Szalonego Małolata. Ktoś pamięta??? Ja go uwielbiałam, to była najprzyjemniejsza część dnia, a kartki zapisywałam nawet na marginesach;P Żałuję, że nie zostawiłam ani jednego na pamiątkę... ale byłby teraz ubaw:)))
ALE wracając do tematu. Tygrys i żaba. To nie bajka. Skoro blog to również swego rodzaju forma pamiętnika moich twórczych poczynań, dziś chciałam zaprezentować Wam...
tygrysa i żabę!
Uszyłam stroje na bal karnawałowy w przedszkolu moich pociech. Choć tematyka z góry określona, dzieci hurtem wrzucono do jednego wora pt. "przebieramy się za...", to interpretacja dowolna. Nie ukrywam, że zdziwił i trochę zasmucił mnie ten pomysł przebierania się tak samo... Tym bardziej moje dzieciaki były niepocieszone, bo w szafach czekały ich ulubione stroje, o których długo marzyły i które mogłyby nosić do bólu;) Podjęłam jednak wyzwanie, a dzieci poprosiłam o pomoc w wyborze konkretnych inspiracji.
Zaciekawione ochoczo zaczęły wyobrażać sobie jakby te stroje mogły wyglądać. Potem już nie trzeba było ich przekonywać, bo nie mogły się doczekać co też im wymyślę. Synek to tak się przejął, że dał mi konkretne wytyczne co do wyglądu żabki i jeszcze leżąc w łóżku pytał się (szyłam wieczorami) czy pamiętam o wszystkich elementach! :)))
To były dwa bardzo długie wieczory przy maszynie... I choć nie udało mi się dokończyć uszu dla tygryska, a wewnętrzne szwy żabki nie są obrobione, to jestem zadowolona. Dzieciaki były zachwycone i tak ze mnie dumne, że ten cały szyciowy maraton to pikuś. Warto było się dla nich postarać, uczucie w sercu bezcenne:)))))))))
Jeśli sami mielibyście ochotę wykonać karnawałowe przebrania dla swoich pociech to mogę się podzielić kilkoma wskazówkami:
- prace najlepiej zacząć od poszukania starego ubranka dziecka, z którego zrobimy szablon. Ubranko należy pociąć wzdłuż szwów i każdy element odrysować na nowym materiale (lub dużej kartce, która posłuży do odrysowania) z małym zapasem na nowe szwy lub odpowiednio większym, gdyby strój miał być większy. Wystarczy 1 cm na szwy, zapas długości rękawów i nogawek najlepiej zrobić większy, np. 3 cm, bo do tego dojdzie podwinięcie materiału;
- zaczynamy od wycięcia plecków i przodu, następnie oba rękawki. W zależności od kroju plecki mogą być z dwóch kawałków, przód z jednego. Gdy mamy już naszą bazę można zacząć dekorowanie. Na bazowym materiale układamy wycięte elementy i sprawdzamy czy do siebie pasują; przyszywamy dekoracje, zamki itp., spinamy szpilkami prawe strony do siebie i zszywamy zewnętrzne boki oraz nogawki. Przyszywamy rękawki;
- wszelkie ozdoby naszywane na materiał itp. nalezy przyszyć zanim zszyjemy boki. W moim przypadku były to tygrysie paski oraz biały brzuszek żabki i wzory na rękawach;
- drobne ozdoby z filcu można przykleić klejem do tkanin ( ja użyłam kleju magic - uwielbiam:D) na samym końcu. Kleimy z włożoną do środka stroju tekturą lub folią, aby materiał nam się nie pobrudził, lub co gorsza nie skleił;
- wszelkie ranty, rękawy i szyjkę można dodatkowo ozdobić przyszywając tasiemkę. Dzięki temu ukryjemy niedoskonałości poprzedniego szycia;
- strój tygrysa jest zapinany na zamek, który wszyłam po przyszyciu wszelkich ozdób na materiał;
- żabka z tyłu jest wiązana - łatwy sposób na zapięcie i o wiele szybszy niż wszycie zamka;P;
- kaptur żabki nie jest przyszyty tylko ma wszyte rzepy. Od strony kaptura rzepy są normalnie przyszyte maszyną, od strony wewnętrznej stroju - przy szyi są szyte ręcznie, aby nie było widać nitki;
- futerko i ogonek tygryska przyszyłam na końcu ręcznie;
- przed skróceniem nogawek i rękawów mierzymy strój na dziecku i zaznaczamy delikatnie igiełką lub mydełkiem krawieckim. Od biedy ołówek też może być;)
- oczka żabki uszyte są z grubego filcu - dzięki temu są sztywne. Dziecko już spało, gdy szyłam kaptur, więc aby wiedzieć gdzie naszyć oczka posłużyłam się... piłką:D
- na stroje zużyłam odpowiednio: żaba - 1,5 mb zielonego materiału (satyny), 3 arkusze A4 filcu w dwóch grubościach, 1 ćwiartka minky (z zapasów), kilka mb zielonej tasiemki, skrawki białego materiału z tygryska, starą granatową koszulkę męża na dekoracje rękawów; tygrys 1 mb białej tkaniny, pasek 0,1 mb białego futerka, pasek 0,2 mb czarnej tkaniny (podszewka), jeden zamek 40 cm dł..
Jeśli macie ochotę to śmiało możecie wykorzystać mój pomysł na stroje dla swoich przedszkolaków:) Powiem Wam, że i tak najlepsze wzory wychodzą w trakcie tworzenia, gdy możemy się bawić zestawianymi elementami i dorabiać do nich głębszy sens. Bo jeśli jeszcze się nie domyśliliście to np. żabka ma parzący brzuszek z wypustkami i przez użycie satyny jest śliska... jak żabka! A tygrys? Tygrys to tygrys, jest dumny ze swojego wyjątkowego białego koloru. Jak zauważyłam w przedszkolu - jedyny taki w grupie:))))
KONIEC ;)
***
Buziaki
Magda
Dawno, dawno temu, za górami, za lasami żyli sobie biały tygrys i żaba... Stooooop! Żartowałam, nie będę Wam opowiadać przecież bajki! O...
Pierwszy tydzień Adwentu minął jak pędzące renifery. Przynajmniej tak sobie wyobrażam chociażby znanego wszystkim Rudolfa, który w szaleńczym tempie goni przez świat, świecąc swym nosem to tu to tam. Jednym słowem tydzień minął mi... szybko;) Wzięłam na siebie trochę dodatkowych obowiązków, które sporo namieszały w moich planach. I tak, jakbym jechała na oklep tym biednym reniferem - goniłam przez ten zeszły tydzień jak szalona.
Dom powoli sprzątam i ozdabiam na Święta. Wyciągnęłam trochę ozdób, powiesiłam gdzieniegdzie lampki, uprałam zasłony, zamiotłam wszelkie zakamarki wypraszając pająki za próg. Na salonach zagościły dwa kalendarze adwentowe - jeden w formie stroika/wieńca adwentowego, o którym pisałam poprzednio, oraz nasz dobrze spisujący się kalendarz domek, który zrobiłam dwa lata temu.
Jedną ścianę w salonie oprószyłam śniegiem, jak to stwierdził mój synek:) To nic innego jak srebrzyste gwiazdki, podwieszone do sufitu na białej nitce. Gwizdki również są "starymi" ozdobami, które co roku aranżuję w inny sposób. Tu i tu możecie zobaczyć jak wyglądały wcześniej :) Do kuchni uszyłam nową roletę, w drobną szarą kratę. Przyznam się Wam, że ten grudniowy czas to jedyny moment, w którym ciągnie mnie do takich romantyczno-słitaśnych ozdób ;P
W kuchni znów się zaczerwieniło i ta czerwień powoli przenosi się na resztę otwartej przestrzeni. Parę poduszek kupionych okazyjnie, kilka drobiazgów w postaci malutkich aniołków, nowy renifer do kolekcji pędzących reniferów. Co roku po trosze dokupuję czy to bombki, czy drobiazgi i tak zasoby się powiększają. Może kiedyś będzie nas stać, aby dowolnie sobie żonglować świąteczną kolorystyką, na razie jest mini mix. Staram się, aby był mimo wszystko uporządkowany i nie sprawiał chaotycznego wrażenia. W tym roku stawiam na biel, czerwień i srebro.
 |
| Mistrz kamuflażu, czyli moja łepetyna w lustrze;P |
Czerwień pojawi się głównie w kuchni, gdzie zagościła piękna poinsecja (pierwsze zdjęcie u góry) w prezencie od Kasi z twojediy.pl w ramach akcji „Blogi rozkwitną poinsecją”. Moja kuchnia zdecydowanie rozkwitła, dziękuję Kasiu za piękną gwiazdkę na Gwiazdkę:D
To by było na tyle, dziś już muszę kończyć, bo mój renifer czeka, aż na niego znów wsiądę i pognam w kolejny tydzień prac. Zdradzę Wam, że szykuję dla Was wyjątkowe diy:) Mam nadzieję, że wyrobię się jeszcze przed świętami, dlatego pędzę, lecę! Wybaczcie za jakość zdjęć, wciąż poluję na nowy obiektyw do mojego aparatu, bo obecny coś szwankuje, jak tylko go kupię zrobię więcej "normalnych" zdjęć i zdecydowanie więcej zbliżeń;)
Ach i na koniec - wszystkich, którzy zdecydowali się wziąć udział w konkursie z Boschem - zapraszam po WYNIKI :)
Buziaki
Magda
Pierwszy tydzień Adwentu minął jak pędzące renifery. Przynajmniej tak sobie wyobrażam chociażby znanego wszystkim Rudolfa, który w szal...
To już się stało moją małą tradycją, że z początkiem wiosny lub lata szyję kocyki. Wszystko dlatego, że zakochana w minky postanowiłam dawno temu uszyć własnoręcznie taki kocyk. Spodobały się one nie tylko mnie, ale moim przyjaciółkom, Jednak te wiosenno/letnie nie są takie zwyczajne i nie mam tu na myśli materiałów. Te małe puchate otulacze są dla wyjątkowych małych właścicieli;) Kilka dni temu przekazałam kocyk przyszłej mamie. Był grill, byli nasi przyjaciele, były wszystkie nasze dzieciaczki. A co roku dochodzi jakiś mały narybek, dla którego powstają kolejne kocyki;)
Tuż przed Wielkanocą pisałam Wam, że przeprosiłam się z maszyną. To właśnie wtedy powstał kolejny kocyk z miętowym minky oraz piękną i delikatną bambusową tkaniną w ptaszki. Jak widać - będzie córeczka. Ba, już jest, bo dzień po przekazaniu prezentu postanowiła chyba z niego skorzystać i jest już po drugiej stronie brzuszka. Kochana potrójna mamusiu - gratulacje - mam nadzieję, że ten kocyk będzie się dobrze sprawował:)))
Jeśli macie ochotę zobaczyć inne moje kocyki i szyciowe wytwory, zajrzyjcie do zakładki DIY / szycie, u góry strony. Ach jak dobrze mieć porządek na blogu i szablon taki o jakim od dawna marzyłam. Mam nadzieję, że Wam również przypadł do gustu! A gdybyście mieli jakieś uwagi piszcie koniecznie tu czy na maila:)
Pozdrawiam
Magda
To już się stało moją małą tradycją, że z początkiem wiosny lub lata szyję kocyki. Wszystko dlatego, że zakochana w minky postanowiłam ...
Kochani, tak jak zapowiadałam, wpadam dziś z kolejnymi kadrami z naszego wiosennego salonu. Żałuję, że ten wpis nie powstał wcześniej, bo chciałam Wam pokazać w jaki sposób w krótkim czasie odmienić dom na wiosnę i święta. Nie trzeba również wydawać fortuny, aby przystroić ładnie swoje lokum. U nas w tym roku królują pastelowe róże, mięta i soczyste zielenie. Tak jak pisałam wczoraj, za dekoracje zabrałam się zaledwie kilka dni temu i w głównej mierze mam tu na myśli szycie poduszek. Resztę rzeczy zwyczajnie powyciągałam z szaf i kredensu. Powstał wesoły misz-masz wzorów i faktur, który połączony jest obraną przeze mnie kolorystyką.
Na stole postawiłam rzeżuchę, o którą jako jedyną trzeba zadbać minimum tydzień przed Wielkanocą. Do tego kwiaty kupione w pobliskim sklepie ogrodniczym. Na stole leży obrus zakupiony już jakiś czas temu w Pepco. Ten sklep zadziwia mnie za każdym razem i tak jak nie przepadam za obrusami, ten wzór mnie bardzo urzekł.
Na kominku zawiesiłam girlandę zrobioną z podkładek stołowych, które kupiłam dawno temu w ilości sztuk dwie, co okazało się za mało. Teraz w nowej formie odnalazły się idealnie. Żeby zrobić taką girlandę wystarczy wyciąć wzór proporczyków lub trójkątów, itp. i przeszyć od góry lamówką, zakupioną w pasmanterii.
Na kominku również zagościły kwiaty. Ponieważ zupełnie zapomniałam, że mam niewystarczającą ilość doniczek, wykorzystałam zwykłe słoiki, które przewiązałam miętową wstążką.
Na oknie powiesiłam szklaną bańkę, w której kiedyś rosły sukulenty. Taką to ja mam rękę do kwiatów, że nawet sukulenty potrzebującą minimalną ilość wody, potrafię zasuszyć;P Skoro bańki zostały umieściłam w nich skorupki jaj z zasianą na wacie rzeżuchą. Wygląda jak milion dolarów:D
Na małym stoliku postawiłam klatkę z kilkoma wiankami wewnątrz, udającymi gniazdko. W środku drewniane jajka, które przywiozłam jako pamiątkę będąc na BlogINtalk w Krakowie.
Rzeżucha zasiana w porcelanowych pojemniczkach nie zdobi, ale smakuje idealnie do kanapek:) Połowy już teraz nie ma;P
I wspomniane poduszki, poduchy, poduszeczki. Jak wiecie mam już sporą kolekcję poszewek w różnych kolorach i wzorach. Nie miałam jednak zupełnie nic na wiosnę. Rok temu kupiłam na zaś resztki kilku materiałów w zielonej kolorystyce, ale nie zdążyłam nic uszyć. Teraz dokupiłam parę tkanin z marokańskimi wzorami, które szalenie mi się spodobały. Do tego kilkanaście metrów wypustek w kontrastowych kolorkach i zaczęło się wielkie wymyślanie. Na zdjęciu po lewej tylko jedna poduszka nie jest uszyta przeze mnie. Zgadniecie jaka?............... Brawo! Tak podejrzewam, że większość z Was będzie kojarzyć czarno-białą poszewkę z Pepco:)
Królika z puszystym ogonkiem uszyłam rok temu, pisałam o nim tutaj.
W przypływie weny powstał też wiosenny kocyk z szaro-brązowego minky i bawełny w romby. Kochani, wybaczcie, miałam go zrobić na candy... ale tak mi się spodobał, że muszę dla Was uszyć jeszcze jeden;P Co ja poradzę, że jestem takim zmarzluchem;)
Pisałam, że brak mi doniczek. Na zdjęciu poniżej żonkile zamieszkały w cukierniczce:D
I to by było na tyle z szybkich ozdób wiosenno-świątecznych. Na upartego jeszcze dziś udałoby się zrobić połowę z tych rzeczy. Ale spokojnie, jak nie w tym roku to w przyszłym. I pamiętajcie - nie zaczynajcie wcześniej niż na trzy dni przed Wielkanocą, w końcu jak na szybko, to na szybko! ;P
Kochani, dziękuję za życzenia pod poprzednim wpisem. Dziś żegnam się z Wami na ten świąteczny czas, bo mazurek już czeka na przystrojenie, a baba wielkanocna też sama się nie zrobi;)
Życzę Wam spokojnych i radosnych Świąt, smacznego jajka, wesołych rozmów przy stole oraz słonecznej pogody, aby można było nacieszyć się wiosennymi spacerami!
Wesołego Alleluja :)))
Magda
Kochani, tak jak zapowiadałam, wpadam dziś z kolejnymi kadrami z naszego wiosennego salonu. Żałuję, że ten wpis nie powstał wcześniej, ...
Witajcie kochani!
Jutro Wigilia Bożego Narodzenia. Czekałam na ten moment cały rok!
Grudzień ma tyle uroku w sobie, ale to właśnie dzięki świątecznym przygotowaniom zyskuje coś więcej. Coś czego nie da się ot tak uchwycić. Dla mnie to przede wszystkim czas poświęcony na wspólnym robieniu czegoś razem. Nie ważne czy będą to pierniki, kartki świąteczne, czy choćby sprzątanie;) Tak jak pisałam przy okazji pierników, staram się we wszystko angażować dzieci, by pokazać jak fantastycznie można się razem bawić, by stworzyć coś fajnego, coś naszego. Naszą magię świąt.
Jutro po raz pierwszy organizuję kolację wigilijną dla rodziców i teściów. Będzie kameralnie i chyba tak lubię najbardziej;) To dla mnie spore wyzwanie, zwłaszcza gdy drobna chwila nieuwagi skutkuje kilkoma szwami na lewej dłoni... I jak tu gotować, jak szykować cokolwiek? No cóż, takie życie, zawsze płata nam figla w najmniej oczekiwanym momencie;)
Ostatnie dni spędziłam na bieganiu tam i z powrotem, odkładając rzeczy (zabawki dzieci) na miejsce, pichcąc potrawy i sprzątając. W weekend zrobiliśmy ostatnie zakupy prezentowe, a już za chwilę będę je pakować. Czas leci nieubłaganie, ciężko było wygospodarować "chwilę" na zrobienie tych zdjęć, ale cieszę się, że mi się udało. Zatem nie przedłużając - zapraszam do naszego świątecznego domku... :)
Korzystając z okazji chciałabym Wam złożyć najserdeczniejsze życzenia zdrowych i spokojnych Świąt Bożego Narodzenia. Odpocznijcie, odetchnijcie, nacieszcie się rodzinnymi spotkaniami i zwolnijcie tempo tej szalonej gonitwy życiem zwanej;)
Życzę Wam wspaniałych pyszności na świątecznym stole i wymarzonych prezentów pod choinką. Radujcie się, bawcie się i celebrujcie każdą chwilę. Wszelkie troski odłóżcie na bok, to nie czas na dąsy czy wariackie bieganie z mopem;) Jak się czegoś nie udało zrobić, nie martwicie się, to nie wyścig, za rok znowu będą święta, znowu będzie można rozpisać długą listę zadań:P Tymczasem pędźcie ucałować najbliższych i podarować im to co najcenniejsze - Waszą miłość.
Magda
Ps. pobiłam rekord na najdłuższy post na moim blogu;) Ale... to nie koniec zdjęć;P Nie miałam już czasu, aby przejrzeć resztę, a mam dla Was tzw. szerokie kadry z całego parteru domu w wersji świątecznej. Chcecie? :)
Witajcie kochani! Jutro Wigilia Bożego Narodzenia. Czekałam na ten moment cały rok! Grudzień ma tyle uroku w sobie, ale to właśnie d...
.JPG)
