14 luty, Walentynki. Jedni czekają na ten dzień z utęsknieniem, inni obchodzą szerokim łukiem... My chyba jesteśmy gdzieś po środku, ...
Początek września to nie tylko początek szkoły/przedszkola, ale też przygotowania do wielkiego świętowania urodzin naszej córci. Natalka skończyła bowiem 4 latka!
Od jakiegoś czasu podpytywałam moją pociechę jaki chciałaby "temat przewodni". W pierwszym odruchu moja monotematyczna córa zaproponowała... o zgrozo Elzę... ;)))) Pamiętacie jak było w zeszłym roku? Wyczarowałam wtedy zimowe królestwo rodem z krainy lodu, a tort też nawiązywał do motywu. Miłość do Elzy nadal pozostała, ale w tym roku jakoś nie miałam ochoty tego powtarzać...Ależ byłam niedobra, nie? ;P
Wspólnie zapadła decyzja: "My little pony" i kolory Twilight Sparkle! Przełknęłam ślinę i zabrałam się do roboty...
Od jakiegoś czasu chodził za mną tort pięknie przyozdobiony w śliczne różyczki. Do tego pomysł na wersję ombre po prostu zwalił mnie z nóg. Zaczęłam googlać co to takiego ta masa, jak się ją robi i dziś chciałabym się z Wami podzielić przepisem na torcik urodzinowy jaki udało mi się wyczarować dla córci. Czarowałam go ładnych parę godzin... ale było warto, jak się już zrobi raz to nie taki diabeł straszny jak go malują!
Początek września to nie tylko początek szkoły/przedszkola, ale też przygotowania do wielkiego świętowania urodzin naszej córci. Natalka...
Kochani,
chciałabym Wam złożyć najserdeczniejsze życzenia zdrowych, spokojnych i szczęśliwych Świąt Bożego Narodzenia. Odpocznijcie, nacieszcie się rodzinnymi spotkaniami i nie spędzajcie całych dni przy świątecznym stole;) Pogoda u nas iście wiosenna, dlatego życzę Wam wspaniałych spacerów;)))
Nie zdążyłam jeszcze zrobić zdjęć całego ustrojonego domku, ale myślę że pewien obraz już macie po ostatnich wpisach;) Być może znalazłby się na to czas, ale wolne chwile wolałam spędzić na zabawach z dziećmi i odpoczynku. Jutro Wigilia i jeszcze trochę mam dziś do zrobienia, ale nie będę się ścigać z czasem, najwyżej nie zdążę. Uczę się trochę odpuszczać sobie i nie przejmować, gdy nie wyjdzie mi coś, co wcześniej zaplanowałam. Szkoda życia na zmartwienia i rwanie włosów z głowy. W tym roku też jakoś nie szalałam z dekoracjami, nawet pierników nie ozdobiłam wszystkich. Ale czy to ważne? Zupełnie nie. Istotne było dla mnie, aby czas który poświęciłam na ich przygotowanie był czasem przyjemnym, bez żadnej presji tykającego zegarka. Każdy narzeka na brak czasu, wieczny pośpiech i stres. A czy umiemy docenić czas, który mamy do dyspozycji? Nawet jeśli jest go niewiele czy umiemy celebrować zwykłe chwile? Idą Święta, to dobry czas na celebrowanie. Niech czas się dla Was zatrzyma i da Wam mnóstwo satysfakcji.
Kochani, chciałabym Wam złożyć najserdeczniejsze życzenia zdrowych, spokojnych i szczęśliwych Świąt Bożego Narodzenia. Odpocznijcie, ...
Znacie przepisy idealne na jesienną chandrę? Takie, które po ciężkim dniu zachęcają do kuchennych szaleństw. Mimo zmęczenia, wolimy postać przy tych garach i ugotować coś pysznego i pokrzepiającego. Gdy w domu wydaje nam się, że jest coraz zimniej, a ogrzewania nie chcemy włączać, wystarczy odpalić piekarnik;) Od razu zrobi się cieplej, a smaczny posiłek rozgrzeje nas dodatkowo od środka.
 |
| po lewej: zupa z dyni, po prawej łosoś z batatami i sosem kurkowym |
Bardzo lubię jesień właśnie za tą możliwość zaszycia się w kuchni. I tak jak każda pora roku ma swoje "smakowe hity", tak i jesienią chętnie sięgamy po jej dary, choćby po dynie, jabłka i śliwki.
Zacznijmy zatem od dyni. Uwierzycie, że dopiero w tym roku tak naprawdę odkryłam jej smak? Kilka lat temu, gdy jako młoda mama szykowałam przeciery dla mojego synka, dynia zupełnie mi nie smakowała. Zraziłam się do niej na długi czas i dopiero, gdy rok temu Teściowa zaserwowała moim dzieciom placki dyniowe, zmieniłam zdanie. Dzieci niemal pożarły placki wraz z talerzem;) Nie było opcji - i ja musiałam nauczyć się robienia placków, zwłaszcza że od Teścia dostaliśmy parę porządnych sztuk z działki. Pech chciał, że przepis od Teściowej zgubiłam, ale i z tym sobie poradziłam, serwując placuszki podobnie do cukiniowych (przepis poniżej). Do startej dyni dodałam jajka i mąkę (na dużą dynię około 4 jaj i pół szklanki mąki - na oko), aby ciasto się nie rozpadało i dało się formować w małe placuszki. Na koniec troszkę soli i tyle... Po usmażeniu placuszki można jeść na słono lub na słodko z jogurtem. Jak kto woli:) Raz dodałam natkę pietruszki i też wyszły super.
Placki z cukinii (lub dyni):
Na 300 g starkowanej i odciśniętej cukinii jedno jajko, 30 g maki, sól, pieprz, mała cebula pokrojona w kosteczkę, mały czosnek przeciśnięty przez praskę i posiekany koperek (lub natka pietruszki).
Drugie podejście do dyni to klasyka - zupa krem. Chyba nie trzeba jej nikomu przedstawiać, prawda? ;) Dostałam przepis od instagramowej koleżanki, tam coś pozmieniałam, tu dodałam i na koniec zupkę podałam z podsmażoną szynką parmeńską, natką pietruszki oraz serem cheddar. Pyyycha!
Zupa z dyni:
Na 1 kg dyni: 1 marchew, 1 cebula, 2-3 ząbki czosnku i 3 szklanki bulionu drobiowego, 1-2 ziemniaki. Dynię i warzywa pokrojone w kawałki podsmażyć na 2 łyżkach oliwy przez kilka minut. Zalewamy bulionem i gotujemy 20 min, dodajemy ziemniaki pokrojone w kostkę i gotujemy 10 minut do miękkości. Następnie zupę miksujemy blenderem, doprawiamy do smaku solą i pieprzem. Serwujemy z grzankami, śmietaną lub po mojemu - z szynką parmeńską i cheddarem.
Inna propozycja pysznego dania na jesienny obiad to mój eksperymentalny łosoś z batatami i sosem kurkowym. Dlaczego eksperymentalny? Ano dlatego, że wykorzystałam tzw. zrzutkę z lodówki;P Łososia przyprawiłam jak lubię, czyli sól, pieprz oraz sok z cytryny, dodałam zioła z ogródka, a na wierzch wrzuciłam pokrojone w kostkę i podgotowane wcześniej bataty, z którymi nie miałam co zrobić. Całość zapiekałam. Rybkę podałam z sosem kurkowym. Palce lizać :)
Łosoś z batatami:
4 filety z łososia
sól, pieprz, sok z cytryny
kilka gałązek cząbru i tymianku
1-2 duże bataty
Rybę umyć, oprószyć skropić sokiem z cytryny, oprószyć solą i pieprzem. Włożyć do żaroodpornego naczynia wysmarowanego oliwą. Bataty obrać, pokroić w kostkę i wrzucić na wrzątek. Gotować około 15 minut, aż zmiękną. Odcedzić i ułożyć na rybie. Posypać ziołami, ewentualnie znów solą i pieprzem. Piekarnik rozgrzać do 220 st.C (góra i dół), piec przez około 12-15 minut.
Sos kurkowy:
500 g kurek
mała cebula pokrojona w drobną kosteczkę
2 ząbki czosnku (posiekane)
50 ml białego wina
100 ml śmietanki kremówki lub serka mascarpone
natka pietruszki
sól, pieprz
sok z cytryny
masło
Opłukane i wysuszone kurki przesmażyć na maśle z cebulką i czosnkiem. Następnie zalać białym winem, dodać śmietankę lub ser mascarpone, zagotować przez kilka minut. Doprawić solą i pieprzem oraz sokiem z cytryny, posypać natką pietruszki.
A na deser proponuję kolejny klasyk w postaci pysznego jabłecznika z migdałami lub kruchego placka ze śliwkami i kruszonką z tego przepisu. Placek robiłam ostatnio i polecam, wyszedł przepyszny :D
Jabłecznik z migdałami:
300 g cukru
4 jajka
2 łyżki cukru waniliowego (lub 3 łyżeczki ekstraktu z wanilii)
200 g mąki pszennej
sok z małej cytryny
1 kg kwaskowych jabłek
150 g masła
150 g płatków migdałowych
szczypta soli
Obrane jabłka pokrój w grubą kostkę, skrop sokiem z cytryny. 200g cukru, jajka i cukier waniliowy zmiksuj na gładką masę, dodaj przesianą mąkę i wymieszaj. Ciasto wlej do formy wyłożonej papierem do pieczenia. W rondelku rozpuść masło, dodaj resztę cukru (100g), sól i migdały. Delikatnie wymieszaj. Na ciasto wyłóż delikatnie jabłka, na wierzch połóż migdały.
Piecz około 60 min. w 160 st.C, aż się pięknie zarumieni. Po upieczeniu zostaw w tortownicy do ostygnięcia.
Jestem pewna, że to ciasto smakowałoby równie dobrze ze śliwkami zamiast jabłuszek. Śliwki pokroiłabym na cząstki, wymieszała z łyżeczką cynamonu i kardamonu... ach byłoby pysznie, już mi ślinka cieknie :D
Jestem ciekawa jakie są Wasze propozycje na jesienne potrawy pokrzepiające i ciało i duszę? ;)
U nas od ponad dwóch tygodni chorobowo... Każdego po kolei dopadło jakieś choróbsko, zatem siedzę z dziećmi w domu, rozkoszujemy się pysznościami, a piekarnik pracuje niemal na okrągło. Ponieważ czasu na dekorowanie czy jakiekolwiek kreatywne działania mam jak na lekarstwo, zaszyłam się w kuchni i rozpoczęłam przygodę z pieczeniem własnego chleba na zakwasie:) Było z nim trochę kłopotów, jednak udało mi się wyhodować aktywny zakwas i upiec swój pierwszy "kwaśny" chleb ;) Ale to już opowieść na innego posta. Jeśli jednak chcecie wiedzieć co tam u mnie słychać, zapraszam do śledzenia mojego instagrama, aby być na bieżąco. W przeciwieństwie do bloga, tam zaglądam nawet parę razy dziennie. I stamtąd również pochodzą wszystkie zdjęcia z dzisiejszego postu :)
Pozdrawiam jesiennie i... zmykam do kuchni :)))
Magda
Znacie przepisy idealne na jesienną chandrę? Takie, które po ciężkim dniu zachęcają do kuchennych szaleństw. Mimo zmęczenia, wolimy postać ...
Dla mnie jesień to wszystkie odcienie brązów i czerwieni. Lekko przydymionych, za mgłą jakby. Mieni się rdzą i złotem, wyciąga głębokie tony z zieleni. Jesień subtelna, wyciszona, lekko nostalgiczna. Bardzo lubię rozkoszować się tym wszystkim, co w jesieni najpiękniejsze, zanim zimny i deszczowy listopad nie sypnie nam pierwszym śniegiem, ukierunkowując moich myśli ku zimie;)
Dla mnie jesień to wszystkie odcienie brązów i czerwieni. Lekko przydymionych, za mgłą jakby. Mieni się rdzą i złotem, wyciąga głębokie ...
Znacie taki tort, tak lekki i pyszny, że można go zjeść niemalże bez wyrzutów sumienia? Gdy patrząc na niego wyobrażacie sobie lekką pierzynkę lub chmurkę, prosto z nieba zdjętą? Znacie?
Ja znam i przepisem się dziś podzielę:))
Kilka dni temu mój synek obchodził piąte urodziny, które wczoraj świętowaliśmy w gronie rodzinnym. Babcie, dziadkowie, prababcia, my-rodzice i mali solenizanci to grono, które niełatwo zadowolić jednym tortem. Ale udało się!
Tort zachwalali nie tylko dorośli, ale przede wszystkim dzieci, które dosłownie pochłonęły swoje porcje. A musicie wiedzieć, że moje pociechy mają już swoje preferencje i ulubione smaki;) Jeszcze dziś rano zjadaliśmy ostatki po tym przepysznym torcie. Jedyne co po nim zostało, to te zdjęcia, robione na szybko telefonem.
Jak możecie zauważyć tort nie ma wyglądu typowo dziecięcego, choć finalnie znalazły się na nim akcenty tematycznych dekoracji zgodnie z wytycznymi mojego pięciolatka:) Pomimo tego, gdy synek zobaczył ten torcik z jego ulubionymi malinami na górze, to niemal zapowietrzył się z zachwytu. W dodatku jak się dowiedział z jakich składników został zrobiony, to zaczął piszczeć i skakać. No miód na moje uszy, aż się rozpłynęłam;)
Tort jest bardzo prosty, szybko się go robi, ale z odstępami czasu. Przeddzień imprezy przygotowałam z rana biszkopt (syn mi pomagał, pewnie dlatego taki dobry wyszedł;D), wieczorem nakładałam poszczególne warstwy i sruu do lodówki. Owoce na wierzch dodałam na godzinkę przed imprezą (stąd zdjęcia na szybko...), aby nie puściły przypadkiem soku i nie rozpuściły bitej śmietany.
To co, macie ochotę na kawałek?
Oto przepis:
BISZKOPT
5 DUŻYCH JAJEK
SZKLANKA CUKRU PUDRU
ŁYŻKA CUKRU WANILIOWEGO
3/4 SZKL. MĄKI ZIEMNIACZANEJ
3/4 SZKL. MĄKI TORTOWEJ
ŁYŻECZKA PROSZKU DO PIECZENIA
TŁUSZCZ DO WYSMAROWANIA TORTOWNICY
PRZETARTE PRZEZ DROBNE SITO SUCHE BISZKOPTY
Żółtka oddzielamy od białek. Białka z dodatkiem łyżeczki cukru pudru ubijamy na bardzo sztywną pianę. Żółtka ucieramy z pozostałym cukrem pudrem oraz cukrem waniliowym, dodając po łyżce zimnej wody (łącznie 3 łyżki). Masę z żółtek łączymy z przesianymi przez sito dwoma rodzajami mąki i proszkiem do pieczenia. Dodajemy pianę z białek i delikatnie wyrabiamy jednolite ciasto, które przekładamy do przygotowanej wcześniej formy. Tortownicę należy wysmarować tłuszczem (ja używam masła) oraz wysypać biszkoptami. Pieczemy w temp. 160st. C około 30 minut*.
*Ciasto piekłam chyba z 40-45, bo ciasto bardzo wyrosło i zawsze sprawdzam patyczkiem czy jest w środku suche. Najpierw piekę dolną grzałką (około 15 min aż porządnie wyrośnie) potem włączam również górną. Średnica mojej tortownicy: 22cm.
BITA ŚMIETANA
2x ŚMIETANA KREMÓWKA 500g
4x ŚMIETANFIX
ŁYŻKA CUKRU PUDRU
Dobrze schłodzoną śmietanę ubijamy przez chwilę mikserem, następnie dodajemy cukier puder i śmietanfix. Ubijamy na sztywno.
DODATKI
NUTELLA
LETNIE OWOCE SEZONOWE - u mnie MALINY
BIAŁA CZEKOLADA
PRZYGOTOWANIE
Wystudzony biszkopt dzielimy na 3 części. Tuż przed nałożeniem masy śmietanowej nasączamy każdy płat. Ja używam w tym celu herbaty z dużą ilością świeżego soku z cytryny -idealnie się sprawdza jako lekki kontrast do słodyczy biszkoptu.
Na pierwszy płat ciasta nałożyłam bitą śmietanę, drugi biszkopt posmarowałam cienko nutellą, ułożyłam maliny i wypełniłam bita śmietaną. Na ostatni płat ciasta, posmarowany obficie bitą śmietaną, ułożyłam owoce, posypałam startą białą czekoladą (wiórki zrobiłam w różnych rozmiarach).
I... tyle!
Oto mój przepis na idealny lekki tort, którym będą się zajadać wszyscy. Bez wyjątku*, serio!
(*mój mąż nie przepada za tortami, a ten mu bardzo smakował:))
Polecam wszystkim ten chmurkowy torcik, niebo w gębie!
Pozdrawiam
Magda
Znacie taki tort, tak lekki i pyszny, że można go zjeść niemalże bez wyrzutów sumienia? Gdy patrząc na niego wyobrażacie sobie lekką pi...
Kto zdradzi, ile pączków dziś zjedzone? Ja się nie przyznam, bo podjadałam w trakcie smażenia i wykrawania kolejnych porcji. Zwyczajnie straciłam rachubę ;P Nic na to nie poradzę, ale te pączki - tzw. oponki /obwarzanki/zwał jak zwał, należą do moich ulubionych. Na co dzień nie jem słodyczy, pączków tym bardziej. Ale te serowe pyszności kojarzą mi się z domem rodzinnym i bardzo lubiłam, kiedy moja mama je przygotowywała na tłusty czwartek. To ona mnie nauczyła je robić i teraz ja kontynuuję tę tradycję w swoim domu. Na początek zabrałam się z dziećmi za mielenie białego twarogu. Syn już obeznany w kuchennych obrządkach, pół pomagał, pół wyjadał serowe spaghetti. Potem dodawaliśmy po kolei składniki, a dzieciaki siedziały na blacie kuchennym, podglądając całą procedurę i garnąc się do pomocy. Nie powiem, w takich chwilach, chce się po prostu żyć. Być razem, tu i teraz, umazać się mąką, wylizać łyżkę po słodkim cieście, bawić się i cieszyć wspólnie spędzanym czasem.
Obwarzanki serowe - "oponki""
500 g drobno zmielonego twarogu półtłustego
500 g mąki tortowej
1/2 szklanki cukru
2 jajka
2 łyżeczki proszku do pieczenia
250 ml kwaśnej śmietany
2-3 łyżki cukru waniliowego
olej do smażenia
cukier puder do posypania
Drobno zmielony biały ser łączymy z jajkami, cukrem, cukrem waniliowym i mieszamy. Dodajemy stopniowo mąkę wymieszaną z proszkiem do pieczenia oraz śmietanę. Mieszamy aż wszystkie składniki się połączą. Ciasto ma dość luźną konsystencję, więc lepiej je mieszać w misce (ja korzystam z kitchen aida) i zanim wyłożymy je na blat podsypujemy go obficie mąką. Zagniatamy delikatnie ciasto i wałkujemy na około 0,5-1 cm. Szklanką wykrawamy kółka a kieliszkiem robimy dziurkę. Smażymy w garnku na głębokim tłuszczu na złoty kolor. Wykładamy na ręcznik papierowy, aby odsączyć nadmiar tłuszczu. Smacznego!
Mi najbardziej smakują właśnie po usmażeniu, jeszcze ciepłe, posypane cukrem pudrem. Same w sobie nie są zbyt słodkie i bardzo to w nich lubię.
Jako tło moich dzisiejszych, naprędce robionych, zdjęć posłużyła mi odnowiona mini komódka. Pisałam jakiś czas temu o wykorzystaniu resztek farb. Właśnie ta szybka metamorfoza była dla mnie inspiracją do napisania tamtego posta, gdzie możecie znaleźć inną wersję tej popularnej komody z Ikea. Ach romby, od dłuższego czasu zastanawiałam się gdzie by tu je zmalować. Padło na ubrudzoną już komódkę i szare próbki farb, które zamówiłam w trakcie szukania idealnej szarości. Może są wśród Was tacy, którzy pamiętają jednego z moich pierwszych postów właśnie o tej komódce. Byłam z siebie taka zadowolona, gdy kupiłam ją z zamiarem zrobienia z niej apteczki. I tyle. Nacykałam zdjęć, zrobiłam posta. Byłam z siebie taaaka dumna. Leki się już dawno do niej przestały mieścić (chyba za dużo chorujemy;P ), a z tamtego posta chce mi się totalnie śmiać. Cóż, to był początek bloga, dopiero się uczyłam, co i jak. Ale "dziedzictwa" nie usuwam:P Niech tam sobie będzie, pośmiać się zawsze można;)
Na zdjęciach znaleźć można jeszcze jedną metamorfozę. Dość niespotykaną. Ze starej deski kuchennej wycięłam ampersand. Zabawy było przy tym troszkę, bo uwzięłam się niemiłosiernie i cięłam tą biedną deskę piłką laubzegą pół wieczoru. Nie ważne, że gdybym miała wyrzynarkę zajęłoby mi to max kilkanaście minut. Uparłam się i mam:))
Słodkiego wieczoru, choć szybko się już kończy. Odpoczywajcie, ja idę... remontować pokój córki! Wczoraj położyłam sama gładź, a dziś... A zdradzę Wam innym razem:P
Buziaki
Magda
Kto zdradzi, ile pączków dziś zjedzone? Ja się nie przyznam, bo podjadałam w trakcie smażenia i wykrawania kolejnych porcji. Zwyczajni...
Kiedy nie ma czasu na przygotowanie ciasta na niedzielne popołudnie, warto zrobić coś mega prostego i szybkiego. Szyszki z ryżu preparowanego znacie, pamiętacie? Dla niektórych z Was będzie to smak z dzieciństwa, dla innych słodka nowinka. Nie trzeba wielkich umiejętności kulinarnych, żeby je przygotować. Ani długiej listy składników. Wystarczy kupić dmuchany ryż oraz puszkę skondensowanego mleka słodzonego, aby zrobić domową masę kajmakową. Najlepszą jaką znam. Puszkę gotujemy w całości(!), przez minimum 1,5 godziny na małym ogniu i pozostawiamy do lekkiego ostygnięcia. Ciepły (ale nie gorący) karmel mieszamy z ryżem i formujemy kuleczki. Moje szyszunie wyszły niezbyt okazałe, bo za dużo podjadałam w międzyczasie karmelu... Cóż... nie mogłam się oprzeć! Jeśli Wam jednak uda się go uchować i nie zjeść (zupełnie przez przypadek!) i w dodatku uformować szyszki, zostawcie je do wyschnięcia w chłodnym miejscu. A potem podjadajcie póki są, bo szybko znikają!
Ty miłym słodkim akcentem witam Was w lutym! Oj ten czas szybko leci. Zdradzę Wam, że szykuję w domu kilka małych/dużych zmian... Tak, tak, znów będzie się działo! Farby i pędzle pójdą w ruch, a i nawet zamierzam się porwać na nieznane lądy... Brzmi tajemniczo? To dobrze! Wczoraj kupiłam coś, czego brakowało mi całą zimę! Nie zgadniecie, co to takiego:P
Jest jeszcze jedna sprawa, o której chciałam Wam wspomnieć. Nie wiem, czy nie porywam się z motyką na słońce, ale cóż... zaryzykowałam. Wychodzę z założenia, że kto nie ryzykuje, ten nie wygrywa. I tak jest w tym przypadku. Od kilku dni na menu bocznym można zobaczyć taką oto ikonkę:
Znacie? Bierzecie też udział?
Ja postanowiłam się zgłosić. Bo czemu nie. W końcu cały zeszły rok obfitował w twórcze działania, a mój dom, to przecież moja pasja. Tak czuję, tak myślę i mam nadzieję, że i Wy to dostrzegliście!
Już jutro rozpocznie się głosowanie SMS na ulubione blogi. Nie będę tu jednak robić żadnych wielkich kampanii promocyjnych, nie będę tworzyć eventów i spamować Was wiadomościami typu "GŁOSUJ TYLKO NA MNIE!". Dlaczego? Bo po pierwsze, nie chciałabym żebyście poczuli się jak w jakiejś nagonce. To tylko konkurs, który owszem, miło by było wygrać (choć tyci nagrodę;)), ale tak na prawdę to jest pewnego rodzaju podsumowanie całego blogowego roku 2014. Dla mnie był on przełomowy, co już wspominałam Wam przy okazji tego postu. Blog z każdym dniem rósł w siłę, a ja wciąż nie mogę uwierzyć, jak dużo osób go miesięcznie czyta! Niech to samo mówi za siebie!
Więc bez zbędnych ceregieli. Drogi Czytelniku, gdy wybije 3 luty, godzina 15:00 - zagłosuj na mnie, w podziękowaniu za wspólnie spędzony czas, gdy mogłam Cię ugościć w swoim wirtualnym domu:) Mi było ogromnie miło, mam nadzieję że Tobie również! A potem zrób sobie szyszunię:)
C.d.n....
Pozdrawiam
Magda
EDIT:
Kochani, ruszyło głosowanie na Blog Roku, które wyłoni 10 blogów, które przejdą do kolejnego etapu konkursu.
Żeby zagłosować na mój blog wystarczy wysłać sms o treści H11131 pod numer 7122.
Będę wdzięczna za każdy głos:)
Koszt sms to 1,23 zł. Głosowanie potrwa do 10 lutego.
Cały dochód przekazany zostanie na Fundację Dzieci Niczyje.
Kiedy nie ma czasu na przygotowanie ciasta na niedzielne popołudnie, warto zrobić coś mega prostego i szybkiego. Szyszki z ryżu preparo...
Nie wyobrażam sobie grudnia bez pierniczenia. Znaczy się pieczenia pierników;) Tę dyscyplinę świąteczną, bo tak zdecydowanie można nazwać czas i poświęcenie temu przeznaczone, pielęgnuję prawie dziesięć lat. Zaczęło się od spotkań z przyjaciółką i wspólnych wypiekach. Nie jedna blaszka ciastek nam się przypaliła, bo się zdążyłyśmy zagadać;) Tamten czas bardzo miło wspominam i wiedziałam, że będę co roku powtarzać ten rytuał zakładając własną rodzinę. Pierwsze pierniki piekłam już synem, który siedząc w krzesełku do karmienia ugniatał ciasto i próbował wykrawać pierniki. Gdy urodziła się córka, była za mała na wspólne zabawy, ale siedząc w chuście, uczestniczyła w naszej rodzinnej już tradycji. W tym roku natomiast, moje już przedszkolaki, dzielnie same wykrawały ciasteczka i lukrowały. Jestem z nich ogromnie dumna, bo powstały wyjątkowe prace (możecie je zobaczyć tutaj :) ).
A Wy lubicie pierniczki?
(to chyba pytanie retoryczne;)
Macie swój sprawdzony przepis?
Ja wypróbowałam ich wiele, ale ten który stosuję z powodzeniem już drugi rok z rzędu, jest niezawodny. Ciasto na pierniki jest leżakujące i należy wyrobić już w listopadzie, ale nawet tygodniowe leżakowanie nie odbiera mu smaku i aromatu. Oto przepis, znaleziony w internecie, który Wam z całą odpowiedzialnością polecam:
Pierniczki leżakujące:
1 kg mąki
1/2 litra miodu
2 szklanki cukru
1 kostka smalcu
1/2 szklanki mleka
3 płaskie łyżeczki sody oczyszczonej
3 jajka
szczypta soli
1 torebka gotowej przyprawy do pierników
imbir mielony
cynamon mielony
gałka muszkatałowa mielona
kardamon (czasem trudno kupić, więc można opuścić)
mielone goździki
W dużym rondlu na małym ogniu rozpuszczamy miód, smalec i cukier na jednolitą masę i czekamy. Kiedy ostygnie dodajemy mieszając i ugniatając rękami mąkę, jajka, sodę rozpuszczoną w chłodnym mleku, szczyptę soli oraz przyprawy (do gotowej mieszanki piernikowej dodajemy resztę przypraw, tak by wszystkich było pół szklanki). Zagniatamy na jednolitą masę, po czym miskę okrywamy ręcznikiem i folią, ale nie całkiem szczelnie i stawiamy w chłodnym miejscu (balkon, lodówka) na 4-5 tygodni.
Przed świętami wałkujemy ciasto, niezbyt cienko (im cieńsze tym twardsze) i wycinamy foremkami różne kształty. Pieczemy 10-15 minut do zarumienienia, w 180 st. Czas zależy od grubości i wielkości pierniczka.
Pierniki z podanego przepisu są po prostu przepyszne! Zrobiłam ciasto mniej więcej w połowie listopada, a w zeszły weekend rozpoczęliśmy rodzinne pierniczenie:D Każdego dnia po trochu lukrowaliśmy nasze pierniczki, a dziś skończyliśmy ostatnią partię:)
Uprzedzając pytania: na zdjęciach są pierniki polukrowane tylko przeze mnie. Nie oczekuję od czterolatka czy dwulatki takiej sprawności manualnej. Szkolą się dzieci pod moim okiem, może za rok, za dwa dojdą do większej wprawy;)
A dla Was oprócz przepisu zdradzę mój sekret. Nie zgadniecie czego używam do dekoracji pierników:)))
Jakieś pomysły??
:)))
No dobra, nie trzymam Was w niepewności. To nie rożek, ani strzykawka, tylko... umiejętnie wykorzystany domowy recykling. Znacie pisaki cukrowe znanej firmy pewnego doktora? W każdym supermarkecie dostępne. Drogie jak cholera, a lukier szybko się kończy. Jeśli macie już takie to nie wyrzucajcie pustych opakowań! Wystarczy odciąć płaską końcówkę takiego pisaka, umyć i wypełnić zrobionym przez nas lukrem. Na koniec zamykacie całość klamerką, którą też chyba każdy w kuchni ma. Jeśli nie, to te kupiłam u szweda.
Dekorujemy pierniczki:
W moim zestawie do dekoracji pierników znajdziecie: pisaki z recyklingu, małe pędzelki, wszelkie posypki do dekoracji i oczywiście lukier. Jak go zrobić? To proste: wystarczy cukier puder, kilka łyżeczek wody lub soku z cytryny (lub pół na pół). Do wypełnienia pisaków i robienia bardzo precyzyjnych dekoracji lukier nie może się rozlewać. Na szklankę cukru pudru wystarczą 2-3 łyżeczki wody z sokiem. Im gęstszy lukier tym lepiej. Nie podam Wam konkretnych proporcji, bo zawsze robię na oko. Tak samo z barwnikami. Korzystam z tych w proszku i wystarczy odrobina pyłku, aby powstały intensywne kolory. Jak widać u mnie w tym roku... biel, mięta i pudrowy róż. Będą pasować do bombek na wigilijnym stole;)
Kochani, wiem że czekacie na wyniki zabawy simply Candy, gdzie do wygrania były trzy poduszki. Proszę o cierpliwość, chętnych było bardzo dużo (dziękuję!!) i podliczanie głosów chwilkę mi zajmie. Wypatrujcie wyników, mam nadzieję, że dziś późnym wieczorem lub najpóźniej jutro rano je ogłoszę!
Ps. Mamy już choinkę. Kot minę ma przednią, jak co roku mega zdziwienie! :D
Buziaki i miłego pierniczenia:))
Magda
Nie wyobrażam sobie grudnia bez pierniczenia. Znaczy się pieczenia pierników;) Tę dyscyplinę świąteczną, bo tak zdecydowanie można nazwać...
Kiedy kilka dni temu na moim instagramie wrzuciłam zdjęcie z naszego rodzinnego pieczenia ciasteczek, nie spodziewałam się, że ktoś stwierdzi że u nas to już całkiem świątecznie. Do tamtego dnia nie myślałam zbytnio o świętach, cały czas miałam w głowie myśl, że jeszcze przyjdzie na to czas. Ogólne plany jednak już były w miarę ustalone, ale nagle mnie tknęło. Skoro w tym roku po raz pierwszy urządzam Wigilię u nas w domu, czas najwyższy zabrać się za to w konkretach! Wprawdzie co roku byłam bardzo dobrze przygotowana na nadejście świąt, nie licząc zbytnio na "zdobyczną wałówkę" od rodziców czy teściów, ale to nie to samo co przygotowanie całej świątecznej wieczerzy. No dobra, skłamałabym jeśli bym nie napisała, że będę miała wsparcie obu mam. I bardzo mnie to cieszy! Jednak to już na mnie spoczywa obowiązek zaplanowania i zorganizowania wszystkiego oraz udekorowania domu. Szczerze mówiąc jestem trochę tym przerażona, bo choć uwielbiam gotować i nie mam z tym problemu to moje popisowe potrawy na Wigilię, to pierniczki i śledzie oraz... hehhe no właśnie tylko tyle:)) Czas się nauczyć czegoś więcej, bo z wigilijnych potraw jestem noga!
Uwielbiam czas świątecznych przygotowań, cały grudzień to wyjątkowo magiczny i rodzinny czas. I takie też planuję święta. Po to robię je u siebie w domu, aby rodzinnie przeżyć Boże Narodzenie, pobyć razem, nigdzie się nie spieszyć i abym mogła odciążyć trochę rodzinę. Czuję, że to dobry moment na nową tradycję wspólnych Świąt na naszych, osobistych włościach;)
I w tym miejscu mam ogromną prośbę do Was. Podzielcie się ze mną Waszymi sposobami na ogarnięcie tego całego świątecznego rozgardiaszu. Co kiedy trzeba przygotować (np. ciasto na pierniki będę robić na dniach), na ile wcześniej gotować, i jak to wszystko ogarnąć nie dostając po drodze zawału? Macie jakieś sprawdzone sposoby? Pamiętajcie, że mam dwójkę bardzo(!) rozbrykanych dzieci, która na pewno będzie chciała mi pomóc, chociażby robiąc pierniki i zjadając je przy okazji;) A mąż? Mąż będzie w pracy więc raczej wszystko będzie na mojej głowie. Na kolejne dni na pewno przygotuję szlagiery typu bigos z grzybkami i pieczoną karkówkę ze śliwką, które robiłam już w zeszłym roku. Słodkości to nie wypisuję, bo to dla mnie tak zwany "pikuś", a dekoracje jak co roku przygotuję dużo wcześniej, aby na finał zostawić nam tylko ubieranie choinki.
Ach tak mnie wzięło na te świąteczne rozmyślania. A wszystko się zaczęło od tych kruchych ciasteczek! Zrobiłam je, bo... musiałam;) Sprawdzacie czasem datę ważności na swoich produktach sypkich? Ja często kupuję duże ilości na zapas, leżą w garażu (czyt. mojej spiżarni) i czekają na swoją kolej. A że mąka krupczatka już się prosiła o wykorzystanie, powstały najprostsze maślane kruche ciasteczka. Tym razem po prostu z dużą ilością domowego cukru waniliowego, bez którego nie mogę już się obejść!
Domowe kruche ciasteczka:
1kg mąki krupczatki
500g dobrego masła
4 żółtka
4 łyżki gęstej kwaśniej śmietany
1 szklanka cukru pudru
2 opakowania cukru waniliowego ( ja daję kilka czubatych łyżek cukru własnej roboty)
Z podanych składników szybko zagniatamy ciasto, najlepiej w malakserze lub tradycyjnie siekając nożem. Gdy ciasto nabierze gładkiej jednolitej konsystencji zagniatamy kulę i wkładamy na 2 godziny do lodówki. Po tym czasie rozwałkowujemy na około 0,5-1 cm, wykrawamy ciasteczka i pieczemy 12-15 minut w temperaturze 200 st. C. Można przechowywać je w blaszanym pudełku nawet kilka tygodni.
A jak zrobić własny cukier waniliowy? Na około pół kg cukru potrzebujemy dwie laski wanilii. Laskę delikatnie rozcinamy wzdłuż nożem, wyciągamy ostrożnie drobne czarne kuleczki ze środka i wrzucamy je do cukru. Na koniec kroimy wydrążone laski wanilii i dodajemy także do cukru. Trzymamy w szczelnym pojemniku. Po około 2 tygodniach od przygotowania aromat przejdzie już dość dobrze na cukier, a smak? No prawdziwie waniliowy oczywiście!
Zmykam już i bardzo, bardzo liczę na Waszą pomoc!!
:)
Buziaki
Magda
Kiedy kilka dni temu na moim instagramie wrzuciłam zdjęcie z naszego rodzinnego pieczenia ciasteczek, nie spodziewałam się, że ktoś st...
.JPG)
