simply about home: perfekcyjna pani domu

chleb - 22:58

Chleb z Vermont na zakwasie

Witajcie i częstujcie się przepysznym chlebem na zakwasie :) Dziś, specjalnie na Wasze prośby z mojego instagrama , wpadam z przepisem...

dekoracje - 13:26

Urodzinowy tort ombre rose DIY

Początek września to nie tylko początek szkoły/przedszkola, ale też przygotowania do wielkiego świętowania urodzin naszej córci. Natalka...

Boże Narodzenie - 22:50

Simply About Christmas

Nie wiem jak to kiedyś nasze mamy robiły, że kolacja wigilijna naszykowana była perfekcyjnie na zapowiedzianą godzinę. Ja nie zdążyłam. ...

dekoracje - 11:38

Przetwory dobrze ubrane na zimę :)

Popakowałam lato w słoiki. Zamknęłam w nich smaki, zapachy i soczyste kolory. Zima nam nie straszna, jestem przygotowana. Będziemy racz...

Praca w domu. Dla jednych wymarzona ciepła posadka w idealnym otoczeniu, pośród domowych pieleszy. Dla innych zmora i utrapienie, niekończące się nadgodziny i brak urlopów. Jak to jest naprawdę?

Zacznijmy od początku.

Oboje z mężem mamy to szczęście, że każde z nas pracuje na własny rachunek. Nie musimy codziennie rano zrywać się punkt szósta, czy nawet wcześniej, żeby jechać do centrum. Nasze centrum życia, pracy i odpoczynku jest w jednym miejscu - w naszym domu.

Oboje tak planowaliśmy, żeby w naszym obecnym domu znalazł się kącik do pracy. Znalazło się nawet więcej miejsca, bo pod dachem każde z nas ma własny gabinet. Mieszkamy tu niecałe 3 lata, a od prawie 5 lat (z małymi przerwami) pracujemy z domu i nie zawsze było różowo. Jak to zatem jest z tą pracą w domowych pieleszach? Warto? W Wasze ręce oddaję nasz mały rachunek sumienia i kilka wskazówek do przeanalizowania:)

1. Organizacja i systematyczność

Żeby pójść do pracy trzeba po pierwsze WSTAĆ. Czasem nie jest to łatwe zadanie, gdy po męczącej nocy (małe dzieci przychodzące do naszego łóżka - niemal codziennie!) trzeba ogarnąć się, oporządzić dzieci, posłać do przedszkola, coś zjeść i rozpocząć finalnie pracę. Dobra organizacja w tym przypadku to podstawa. Wczesne pobudki są kluczem, aby nie zacząć pracy grubo po 9:00 - co niestety wiąże się z jej zakończeniem o 17:00. Jeśli pobudka nie wypali, bądź jeśli dzień był poszatkowany z jakiś powodów, praca się przeciąga i po położeniu dzieci spać, otwieramy jej drugi rozdział...

2. Dojazdy

A raczej ich BRAK:)))) To zdecydowanie duży plus. Mieszkając na obrzeżach miasta unikamy korków do centrum oraz z powrotem. To naprawdę duuuży plus.

2. Miejsce do pracy

Jeśli mamy osobny gabinet, jesteśmy szczęściarzami. Jeśli nie potrzebujemy wielkiej pracowni, a jedynie wydzielone miejsce w zacisznym pokoju, mamy szczęście. Jeśli pracujemy w salonie, gdzie kręcą się obok domownicy, dzieci bawią się pod nogami, musimy mieć naprawdę dużo silnej woli i samozaparcia, aby sumiennie oddać się projektom. Wszystkie te stany przerobiliśmy na sobie i własny - USTRONNY - kąt do pracy to zbawienie.

3. Wyżywienie

Najlepiej byłoby przygotowywać sobie obiad na kilka dni naprzód. Robić to wieczorami, gdy dom śpi, aby szybko i sprawnie podgrzać go tylko kolejnego dnia i nie przerywać pracy. Taaak, tak by było najlepiej. A jak jest u nas? W naszym domu gotuję tylko ja. Z góry proszę nie piętnować mi tu mego męża, on po prostu nie umie i może to i lepiej;) A skoro już ja gotuję, to teoretycznie mogłabym to robić wieczorami. Ale po pierwsze - nie chce mi się, choć czasem się zdarza. Po drugie - lubię wszystko świeże, nie lubię odgrzewanych potraw, a zwłaszcza w mikrofali, której unikam jak ognia. Dlatego gotuję w trakcie dnia, rano nastawiam zupę, co jakiś czas doglądam nie przerywając pracy. Mięso najczęściej robię na dwa dni, dodatki zawsze gotuję tuż przed podaniem. I tak to wychodzi, że mniej więcej co dwa dni mam przerwę w ciągu dnia na gotowanie, którą "odrabiam" wieczorami. Mi to jednak pasuje. A zakupy zawsze najlepiej robić wieczorami lub z rana. Mamy to szczęście, że sklepy też mamy pod nosem i jak się czegoś zapomni to nie ma problemu. Oj nawet nie wiecie ile razy zdarzyło mi się wołać do męża: "misiu, a możesz wyskoczyć do sklepu?" - to tak w kwestii dobrej organizacji;P

4. Urlopy

Z tymi urlopami to jest tak, że teoretycznie możemy sobie zrobić urlop w każdym momencie, ale jak już go sobie zrobimy to: a) nikt nam za niego nie zapłaci, b) jesteśmy z pracą do tyłu, bo pracujemy zadaniowo. Dlatego dwutygodniowy urlop to spore obciążenie dla naszego budżetu, a czasem ciężko go zaplanować, bo zawsze jest w pracy coś do zrobienia.

Z drugiej strony można wykorzystać opcję pracy zdalnej i wyjechać gdzieś z rodziną , aby pracować i wypoczywać w innym miejscu. Wykorzystaliśmy tę możliwość kilka razy i było fajnie, choć zawsze osoba przy dziecku "trochę mniej" odpoczywa, niż by chciała;)

5. Dzieci

Praca w domu z dziećmi? Niemożliwe.

Jeśli spodziewaliście się innej odpowiedzi, słodzenia i wychwalania tego stanu pod niebiosa, to albo ja mam wyjątkowo wymagające uwagi dzieci, albo jestem mało zorganizowana. Albo wiecie co? Napiszę inaczej. Praca w domu z dziećmi pod bokiem jest możliwa, ale zupełnie nieefektywna. Kto pracuje zadaniowo, ten wie. Nie zrobisz - nie zarobisz. Gdy się pracuje z maluchem raczkującym pod nogami, ogarnia dom, zabawia się dziecko, próbuje ugotować obiad, to nagle te proste czynności stają się jak jazda na kolejce górskiej. Jak dobrze, że istnieją przedszkola, bo bym zwariowała. I nie zrozumcie mnie źle - problem nie leży w dzieciach, tylko w priorytetach. Dla mnie jako mamy, najważniejsze jest dobro moich pociech, mojej rodziny. Nigdy nie będzie inaczej. Mając dzieci w wieku przedszkolnym naturalne jest że dużo chorują (teraz na szczęście mniej) i pozostają pod moją opieką w domu. A wtedy nie pozostaje nic innego jak ponieść się tą kolejką górską hen daleko, odpuszczając przy tym pracę lub jak w naszym przypadku - pracować wieczorami choć trochę.

6. Życie rodzinne

Warto ustalić sobie na początku granice gdzie kończy się praca a zaczyna się życie rodzinne. Miotanie się gdzieś pomiędzy będzie nieefektywne i frustrujące dla każdej ze stron. Plusem jest, że widzimy się jako rodzina więcej, niż gdybyśmy znikali na długie godziny poza dom. Dzieci by były dłużej w przedszkolu, potem trzeba by było dojechać, chwila zabawy, kolacja i kładzenie spać. Przerabialiśmy to na własnej skórze i nam to nie odpowiada. Gdy nie musimy wybierać się do biura, jest mniejszy pośpiech, a przez to mniejszy stres. Można czasem z rana jeszcze poleżeć i potulić się z dzieciakami, zanim pójdą do przedszkola. Z mężem widuję się częściej i niekoniecznie musimy być odseparowani, możemy też robić sobie przerwę w tym samym czasie. Jemy wspólnie posiłki (najczęściej, ale zdarza się, że talerze wędrują do gabinetów). To my ustalamy co, gdzie i kiedy, więc jesteśmy bardziej dyspozycyjni w temacie wszelkich wizyt u lekarza czy chociażby dziecięcych przedstawień w przedszkolu. Dobra organizacja dnia pracy to efektywne wykorzystanie czasu, a dzięki temu pełniejsze życie rodzinne.

Jestem ciekawa jakie są Wasze doświadczenia związane z pracą w domu. Lubicie i korzystacie? Czy zrezygnowaliście po tygodniu jazdy górską kolejką? ;)

Ps. zdjęcia pokazują tzw. real life z naszego domu w godzinach pracy, czyli jak nie dzieci, to kot na głowie lub kolanach;)

Pozdrawiam

Magda

dobre rady - 14:37

Plusy i minusy pracy w domu

Praca w domu. Dla jednych wymarzona ciepła posadka w idealnym otoczeniu, pośród domowych pieleszy. Dla innych zmora i utrapienie, niekończą...

kuchnia - 18:51

Tort z owocami idealny na lato:)

Znacie taki tort, tak lekki i pyszny, że można go zjeść niemalże bez wyrzutów sumienia? Gdy patrząc na niego wyobrażacie sobie lekką pi...

Kiedy wprowadzaliśmy się trzy lata temu do naszego domu, ostatnie o czym myślałam to własny gabinet czy pracownia. Zwał jak zwał, na tamten moment własny kąt do pracy zwyczajnie nie był dla mnie istotny. Pod nogami krzątał się mały krasnal, w brzuchu kiełkowała kolejna istotka, a ja byłam mamą na pełen etat. Własne biurko zdecydowanie nie było mi potrzebne, a główne stanowisko dowodzenia było tam gdzie dzieci:) Czas leciał, pociechy rosły w szalonym tempie, a ja mając choćby wieczorami wolny czas, coraz bardziej potrzebowałam swojego prywatnego kącika. Powstało zatem mini domowo-pracowo-blogowe centrum dowodzenia. Gdzie? Oczywiście w salonie, tuż przy dzieciach:) To właśnie tutaj, przy odnowionym kiedyś sekretarzyku pracuję, tworzę i piszę dla Was. Czasem stół w salonie pełni dodatkową rolę mojego biura w wersji "extended edition";) Jednak praca w pokoju dziennym to nie to samo co we własnym gabinecie. Zdecydowanie ciężko pracować z dzieckiem pod nogami, czasem nawet dosłownie. Bywały więc i takie chwile:

I pomimo wszelakich trudności z tym związanych będę je miło wspominać. Nawet te momenty, gdy w obliczu pilnego zadania, pozwoliłam córce buszować w szafce z grami. Piętnaście minut wystarczyło, bym potem przez godzinę segregowała karty, pionki i puzzle... ;) Wolę jednak, żeby to już były tylko wspomnienia. Dom domem, a praca pracą. Rozgraniczenie tych dwóch aspektów życia uważam za bardzo potrzebne. Nie tylko mi osobiście, ale też całej rodzinie. Pracując w domu nie było łatwo osiągnąć ten stan, dzieląc tak czas, by żadna ze stron na tym nie ucierpiała. I tak przez długie miesiące pracowałam wieczorami, do późnej nocy, by w ciągu dnia móc zwyczajnie spędzać czas z dziećmi.

Przyszła jednak pora na zmiany, z których bardzo się cieszę. Najmłodsze dziecię bez obaw posłałam ze starszym bratem do przedszkola, a sama rozpoczęłam kolejny rozdział w moim życiu. Pojawił się czas, który dotąd tak ciężko było wygospodarować, a co za tym idzie, pojawiła się realna potrzeba własnej pracowni.

W miniony długi weekend majowy zabrałam się za realizację moich potrzeb i planów. I choć jeszcze trochę minie, zanim urządzę się tam na dobre, to już teraz chciałam Wam pokazać z czym przyszło mi walczyć. Oj, walka to nierówna... W mojej przyszłej pracowni mam do wykorzystania meble z odzysku. Każdy z innej bajki, zbieranina z różnych lat. Niektóre bym z miejsca wyrzuciła, ale zwyczajnie nie mogę. Kolejne posty z gabinetem w roli głównej będą zatem w duchu... jak zrobić coś z niczego;) Uda się? Trzymajcie kciuki:)

Ps. dziękuję Wam ogromnie za wsparcie w komentarzach pod ostatnim postem. Dajecie mi mnóstwo mocy i wiarę w siebie w chwilach zwątpienia... Dziękuję! :*

Pozdrawiam

Magda

gabinet - 12:18