Jedno co mnie irytuje w pracy w domu to to, że ludzie wiedząc, że pracuje się w domu, bez żenady dzwonią po 22 lub przychodzą w niedziele popołudniem. I jeszcze zdziwieni, że my nie w pracy.

To, że ludzie nie szanują granic to mnie nie dziwi ale najgorzej, że sama ich nie szanuję. Wysyłam e-mail o 24.00 to i widzą, kiedy pracuję. I choć obiecywałam sobie, że pracuję w ciągu dnia (bo szybciej, efektywniej, uczciwiej wobec siebie, męża, dzieci i klientów to wychodzi jak wychodzi.

Ala

Jak to w życiu- wszystko ma swoje plusy i minusy :)
Pozdrawiam!

Ostatnio chodził mi ten temat po głowie, czyli porządny wpis o pracy w domu... Ja jestem ZA!:)

Pracy w domu nie ma końca, nawet wieczorem sprawdzam choćby maile, żeby poukładać w głowie, co jutro mam do zrobienia. Zgadzam się, że klienci dzwonią nawet w niedzielę :) Ale za nic w świecie nie chciałabym wrócić do gimnazjum, w którym uczyłam. Fakt, póki dziecko siedzi ci na kolanach a ty masz tyle do zrobienia to jest to dyskomfort pewien, ale wiecej jest plusów z pracy w domu niż minusów.

Praca w domu ma swoje jasne i ciemne strony. I znam to z własnego doświadczenia. Tym bardziej podziwiam wszystkich, którzy na taką pracę się decydują. Zwłaszcza mając dzieci i niemały dom na głowie.

Mnie denerwowały tylko głupie docinki znajomych i rodziny, a brzmiały one mniej więcej tak: "Co ty robisz całymi dniami? Przecież siedzisz w domu..." :(

ja teraz przerabiam opcje kolejki gorskiej :)..od 6 miesiecy na macierzynskim i jednoczesnie rozkrecam dzialalnosc jak najmocniej bo po urlopie juz wiem ze czeka mnie wypowiedzenie bo zlikwidowano moje stanowisko... na szczescie ja jestem nocnym markiem, dopiero kolo 23 przychodzi do mnie wena i moge sie skupic wiec dzialam wieczorami a w dzien staram sie odespac gdy core wydam na spacer z babcia lub popoludniu z pracy wraca tata :) i jakos to sie kula narazie :) niby niezbyt fajnie sie wydaje ale jak pomysle ze mialabym wrocic na etat to mnie skreca...

Praca w domu ma plusy i minusy, ale z pewnością jest dla ludzi zdyscyplinowanych.
Ja i mój mąż bardzo często pracujemy w domu i całkiem fajne nam to wychodzi.
Ważne, żeby mieć swoje miejsce do pracy, bo to bardzo ułatwia życie.
Ja ze swoimi maszynami do szycia i całą górą tkanin muszę mieć oddzielne pomieszczenie, ale równie często pracuję z laptopem na kolanach, siedząc w fotelu w salonie :)
Myślę, że wszystko zależy od dobrej szeroko rozumianej organizacji :)

A ja lubię wyjść do pracy, a potem zamknąć drzwi do biura- i z niej wrócić, do domu, do rodziny. I mieć popołudnie dla siebie,nie mieć na głowie "zadnia", które zaprząta mi myśli. Tak wolę :))

Oj tak....trzeba być zdyscyplinowanym. Wiesz ja mam taki tryb, że pracuje po południami.... to już w ogóle porażka, bo często do południa muszę do zajęć się przygotować, wiadomo, pranie, obiad, dziecko, więc czasem mam wrażenie, że pracuję od 6-24. Ah z tymi pracami:)

A to dopiero, u mnie też dziś był post o pracy w domu... :) Organizacja i dyscyplina to słowa klucze. A bywa przecież rożnie... Pozdrawiam!

O tak, praca z domu jest tak samo przyjemna, co wymagająca. Wie o tym każdy, kto choć raz próbował:) Podsuwam tekst o wyjątkowo przyjemnej pracy z Tajladnii, może kogoś natchnie:)

Pracowałam w domu ok. 2 lat. Teraz pracuję w biurze. Wszystko ma swoje plusy i minusy. W biurze latem mam klimatyzację, w mieszkaniu miałabym upał, bo nie stać mnie na klimatyzację. W biurze pracuję od 8 do 16 i "nie wchodzę do pracy" po godzinach pracy. Jak pracowałam w domu czułam się jakbym pracowała non stop. Ale mogłam wtedy wcześniej skończyć pracę i zaczynać pracować o której chciałam - teraz tak nie mam, ale przywyczaiłam się :)

Najważniejsza zasada to - dobra organizacja i konsekwencja! Wyznaczenie sobie limitów czasowych i zadania. Masz rację z tym wstawaniem... ;) - a to nie jest łatwe, bo przecież "w domu jestem" ;P.
Wszyscy domownicy muszązrozumieć,że to , że"się siedzi w domu", nie oznacza, że w tym czasie można plotkować, godzinami pić kawę czy wypełniać milion innych obowiązków, ale.... jest też druga strona medalu: pracujesz w domu - to zadbaj o to, żeby praca miała swój początek i koniec. Jakieś określone godziny. Najgorzej jeśli doprowadzi się do takiego stanu,że cały dzień jest się pod telefonem i cały dzień sprawdza się nieustannie skrzynkę mailową. .. i cały dzień jest się gotowym do odpisywania na maile... bo tego pozostali domownicy mogą nie znieść ;)
Pozdrawiam i trochę zazdroszczę waszej rodzinnej organizacji :)

Dużo ludzi ma dziwne przekonanie, że jak siedzisz w domu to nic nie robisz. A pracować w domu? kto to słyszał ;p
Mi marzy się taka praca na własny rachunek, nie koniecznie do końca w domu, ale także w domu. Do tego dążę. Zdaję sobie sprawę, że wytrwają tylko Ci zorganizowani i konsekwentni, dlatego zdecydowałam się kroczyć ku tej opcji :)

Doskonale Cię rozumiem Madziu. Zorganizowanym trzeba być bardzo. Ja też pracowałam w domu, nie majac jeszcze dzieci, a i to było bardzo trudno. Mimo tego tęskni mi się za tą formą....
:)
Pozdrowienia wakacyjne ślę!

nigdy nie pracowałam w domu ale 200 m od domu już tak i nie było to dla mnie dobre rozwiązanie bo cały czas czułam się "jak na własnym podwórku"..nie czułam,że jestem w pracy bo przez okno galerii w której pracowałam widziałam sąsiadów,wpadała mama z synem,czasem mąż..jednym słowem ja akurat potrzebuje się na te 8 godzin odciąć od spraw domowych,zmienić otoczenie,nawet sam moment dojazdu do pracy lubię gdy mam chwile na pobycie ze sobą i swoimi myślami..a dodatkowo jako pedantka wiem,że będąc w domu nie dałabym rady skupić się na pracy bo wołałyby mnie brudne okna czy niewyprasowane pranie..

Dla mnie bardzo ciężkie jest rozgraniczenie godzin pracy ... gdy jest wolna chwilka, w każdym momencie można podejść do biurka i jeszcze coś skrobnąć, albo odejść od biurka, żeby cos zjeść ... to jest mój największy problem ...
bużka

Ja niestety nie znam tego uczucia bo jestem typowa korporacyjna biurwa:-) Zazdroszczę takiej możliwości i sama chętnie bym z takiej opcji skorzystała. To moje marzenie więc robię wszystko aby się spełniłio. Za to dobra organizacja w korpo to też podstawa bo jako jedna z niewielu wychodzę z pracy punkt 17 - robię wszystko aby nie zostawać po godzinach i pędzę do domu do rodziny. Za to mój mąż pracujący w domu często jeszcze w tym czasie siedzi przy kompie...a ja wychodząc z biura myślami jestem już gdzie indziej co z kolei przy własnycm biznesie jest trudniejsze. Wszystko ma swoje plusy i minusy, najważniejsze to pozytywne myślenie i dobra organizacja. Buźka.

Wszystko ma plusy i minusy. Ja mimo dojazdów chetnie wychodzę z domu i "odpoczywam" w pracy.

Jak we wszystkim są i wady i zalety... ale dla mie praca w domu byłaby idealna!
uściski Madziu

Skąd ja to znam:) Tyle że jeszcze dzieci nie mamy, ale też obydwoje z mężem pracujemy jeden tydzień w miesiącu w domu i jest naprawdę ciężko:) Pranie, gotowanie i sprzątanie pomiędzy projektami, czy modelowaniem to u nas normalka:) Ale sto razy bardziej wolę taką formę pracy niż etat u kogoś:) Pozdrawiam Ala

Moje dwuletnie bliźniaczki są naszczęście grzecznymi dziećmi więc praca z nimi u boku to sama przyjemność :) swoją drogą to niewyobrażam sobie tak małych dzieci posłać do przedszkola :/

A ja pracuję i w pracy i w domu, w zasadzie od rana do wieczora z małymi przerwami :-( Jestem nauczycielką. Od kilku lat marzy mi się inna praca ale nie mam odwagi.

Wszystko można w jakiś sposób pogodzić. Najważniejsza jest dobra organizacja i optymalizacja czasu.