No brawo , w końcu jakiś głos rozsądku ! Uważam ,że czasem lepiej nic nie napisać ,aniżeli nakłamać :-) Są gusta i guściki , więc z reguły nie wdaję się w polemikę na temat uroku danego miejsca , aleee czasem ciężko utrzymać język za zębami :-))

Gratuluję odwagi, ja jednak nie zdobyłam się na taką dosadność, choć i tak już przysporzyłam sobie "wrogów" ostatnimi postami.I musze Ci powiedzieć, że po jednym z Twoich komentarzy u mnie, właśnie o tych nieszczęsnych "wystawkach" zaczęłam troszkę uważniej przyglądać się co też ja wyprawiam u siebie:-) Niestety, większość z nas nie docenia konstruktywnej krytyki, obraża się i tak to sie kończy. Samo porwadzenie bloga przeciez jeszcze nie świadczy o tym, że mamy idealny, wypracowany styl i już niczego nikt nas nie może nauczyć, wręcz przeciwnie - "patrzcie na mnie", bo przeciez skoro kupiłam kilka kolejnych filiżanek drogiej skandynawskiej firmy i ustawiłam hurtowo na półeczce obok dziesięciu innych dzbanuszków i talerzyczków, to czy nie jest to cudowne??? I tak jak poprzedniczka stwierdziła, są gusta i guściki i nad nimi nie ma co dyskutować, na szczęście możemy wybierać sobie miejsca, do których zaglądamy:-)
PS-śmiało możesz wpadać do mnie ze słowami krytyki, bo ja chomikowanie mam po mamie i choć z tym walczę, to czasami potrzebuję hamulca:-) Miłego dnia!!!

Może to sklep:)Ja zbieram i czasem nawet coś schowam,ale mam tych dupereli,zgadzam się jednak,że eksponowanie i umiar to sztuka :)nie lubię jednak samotnych dekoracji,nadmiernie pustych ekspozycji-chyba ,że na dobrej fotografii:)

Uwielbiam takie kobiety ty;) czytasz w moich myslach;)

Ja wnetrzarsko jestem beznadziejna, wiec trudno mi coś powiedzieć, kazdy lubi coś innego najwazniejsze aby dobrze czuć się w swoim domu.

Świetny post!! Dałaś mi dużo do myślenia i na chwilę zamarłam po przeczytaniu...Rozglądnęłam się i sama nie wiem...wszędzie coś stoi,najgorzej w kuchni...słoiki,chlebak,mikrofalówka...I choć nie znoszę tej kuchennej wystawki,schować tego nie ma już gdzie. Kiedyś namiętnie zbierałam pierdoły,teraz 5 razy się zastanawiam nim coś kupię,bo nie chcę z domu robić sklepu.
I tak na sam koniec...uważam,że lepsza najgorsza prawda niż najpiękniejsze kłamstwo.Szczerość ponad wszystko!
Pozdrawiam

Wiesz, a ja stale mam wrażenie, że mam wszystkiego za dużo. Staram się nie przesadzac,ale ciągnie mnie do tych wszystkich łapaczy kurzu:) Ale podzielam Twoje zdanie: w blogosferze pojawiają się co jakiś czas nowe trendy i wiele osób je naśladuje bezgranicznie...
Pozdrowienia!

Chciałoby się rzec "Co za dużo to nie zdrowo".Nie jestem ekspertem w urządzaniu wnętrz więc może nie powinnam zabierać głosu .Ja także mam ciągoty do pierdółek wszelakich,bo i to,i to mi się spodoba i chciałabym do swego wnętrza zastosować.Ale staram się to robić z umiarem,żeby nie napaciać wszystkiego.Nie wiem czy mi to wychodzi ,czy nie.Ale dobierając jakieś drobiazgi mam świadomość tego,że łatwo jest przesadzić i przedobrzyć.
Pozdrawiam :)

Dokładnie, wszystkiegio jest tak dużo że aż MĘCZĄCO!!!! we wszytskim musi być równowaga i w życiu i w tym co nas otacza. Choć wiem że mnie by to przytłaczało rozumiem ludzi , którym to się podoba. Cenię też odwagę i własne zdanie a to znalazłam u Ciebie!!! :-) pozdrawiam***

Ciekawy post :) I właściwie bardzo trafny... Tak jak w swoim komentarzu napisała Magda Allthingspretty - niektórym się wydaje, że wystarczy kilka drogich drobiazgów do stworzenia klimatu, a nie o to chodzi. Ja "choruję" na wnętrza od końcówki maja, czyli od momentu, kiedy zamieszkałam w swoim pierwszym, samodzielnym mieszkaniu :) I staram się, żeby jednak większość rzeczy była pochowana, bo tylko wtedy można docenić te stojące na wierzchu. A dekorację zawsze można zmienić... przede wszystkim dbam o to w kuchni, lubię przestrzeń na blacie :)

Dobrze, że ja nie mam z tym problemu, chociaz ?
Zapraszam, zobacz i ocen hihi ;)
Ktos mi ostatnio powiedział, że podoba mu sie moje mieszkanie, mimo że ktoś może powiedzieć że jest ono puste i surowe to jednak tej osobie się bardzo spodobało :)
Może i tak jest, bo sama nie lubie tych wystawek, naciapanego wszytskiego, szału na ramy i wystawki, szału na ceramikę i miseczki, a jeszcze dzbanuszek, a jeszcze miseczka ... owszem sama czasem kupię sobie kubek, bo kubki to ja lubię ale nie jest to zbieractwo, bo zanim kupie to musze się 3 razy zastanowić :P Ale całe szczęście, że nie mam tez gdzie ustawiać tych pierdółek hihi
Buźka i zapraszam do mnie :)

Jesli ktos lubi zbieractwo czy mebloscianki to niech sobie ma co lubi. Nie lubie takiej krytyki, czemu zakladasz ze to jest choroba jakas? Nie kazdego gust musi plynac z nurtem.

Krytyke bardzo lubie, w ogole mi to nie przeszkadza, moj gust jest moim gustem i to mnie ma sie w pomieszczeniu moim podobac. To ja tam mieszkam. I czy mam 1000 filizanek czy 1, to moja sprawa. Nie oczekuje ze innym bedzie sie to podobac czy nie podobac. Fajnie poznac rozne opinie i moim zdaniem wszystkie sa cenne.

Zgodze sie z Toba ze za duzo slodzenia jest w tym swiatku. A szkoda..

...to Ja Ci powiem, że nie wyleczyłam się z meblościanek!
Mam w salonie i nie sądzę, żebym jej zbyt szybko się pozbyła. Jest dla naszej piątki po prostu praktyczna, bo jest to miejsce na wszelką dokumentację, która jest potrzebna i musi być pod ręką.Nie jest może krzykiem mody, bo to mebel z lat 90-siątych - masywna olcha i do tego jeszcze równie masywny (albo i bardziej) stół z krzesłami. Kolor absolutnie nie na czasie, bo obecne trendy to biele i szaroście, ale mnie jest z tym dobrze.Lubię biel, dlatego trochę jej dodaję w dodatkach, a szaroście to absolutnie nie moje klimaty.
Co zaś się tyczy zbieractw wszelkich, to akurat ostatni mój post nawet bardzo w temacie....
Czy jestem "chomikiem"? Kiedyś bardziej, teraz może nieco mniej , a może się mylę? Także kochana luknij do mnie i oceń sama. Czasami nie widzi się własnych uchybień, także zdrowa czyjaś krytyka z boku, akurat z mojej strony mile widzana....

Również zaczęłam się zastanawiać czy jestem chomikiem :) Myślę, że nie i rzeczywiście jestem skłonna wyrzucać zbędne graty, ale też wiem, często to one tworzą klimat, są wspomnieniami, naszą historią... dlatego jeśli ten porcelanowy słonik kojarzy mi się z czymś miłym, zostaje i stoi dumnie na półce. Ale wiadomo, wszystko w granicach rozsądku. Pozdrawiam!

Podzielam twoje zdanie, dlatego czasem mam wrażenie, że wole przemilczeć i nic nie napisać, albo zmienić temat ;p... kojarzy mi się to z obecnie "popularnym" facebookiem, gdzie znajomi chwalą się wszystkim i proszą o polubienia, czego kompletnie nie rozumiem

mi zawsze przychodzi do głowy pytanie, jak widzę takie zdjęcia: a kto to będzie sprzątał? ;)

Bardzo fajny post. Ale wiesz co ja niestety jestem chomikiem... Wiem, wiem może to głupie, ale lubię to Moje "chomikowanie". hihi Ale taką kolekcją skorup bym nie pogardziła... haha Ściskam kochana

Post bardzo mi się spodobał i jak dla mnie jest na czasie. Jeszcze całkiem niedawno byłam takim chomikiem, jednak gdy przyjrzałam się dokladnie swojemu mieszkaniu na zdjęciach zrozumiałam, że jest po prostu zagracone:( Rozpoczełam więc mozolny proces oczyszczania, powolutku pomieszczenie po pomieszczeniu oczyszczam z rzeczy zagracających przestrzeń i ... wydają mi się teraz bardziej przytulne:)
Ale nie to ładne co ładne tylko to co się komu podoba, ja jednak idę w kierunku minimalizmu.
Pozdrawiam cieplutko.

zgodzę się z tobą w 100%. Mi mama zaszczepiła zakupy praktyczne i arzcej walczę ze sobą w druga stronę. Zeby czasami coś faknego kupić bo jest porpostu fajne.
Moje mieszkanie jest brzydkie bo jakoś nie mam serca ładować pieniędzy w wynajmowane 4kąty

"Wolnoć Tomku w swoim domku" :-)
Ja pamiętam remont mojej kuchni i zbędną dyskusje z fachowcem, że białe ściany, kafle są nie na czasie :-)))
Znam też dom mojej Przyjaciółki gdzie dużo i bogato w ceramikę, bardzo dobrze pasuje to do Jej ciepłego usposobienia.
Tak więc to dobrze, że "pięknie się różnimy" :-)))
Ja piszę komentarze tam gdzie czuję, bez słodzenia, prawdę, a jak nie mam co dobrego do napisania ... to nie piszę. Nie chcę zrobić przykrości, bo wiem ile kosztuje czasu i pracy prowadzenie bloga :-)
Pozdrawiam :-))

sledze bloga od poczatku, ale dopiero teraz cos napisze :) na zbieractwo jest lekarstwo - nazywa sie KOT :P wyeliminuje wszystkie kurzolapki i nauczy nieprzywiazywania sie do przedmiotow, blaty i polki beda puste, zadne kwiatki nie zasmieca parapetow :) u mnie sa az 3 wlochate potwory, wiec ilosc gadzetow bliska zaru :) za to walka z futrem - codziennie :) btw. slicznie tu u Ciebie :D pozdrawiam agata

mam to samo. jest wiele pięknych rzeczy, które chciałabym posiadać, ale wiem o tym, ze zagraciłabym tylko wnętrze. pojedyńcze sztuki tworzą piękno, wtedy je widać, jak zawalisz wnętrze, to niczego nie będzie widać.
to zdjecie które zamieściłaś - wow, przepraszam, ale słodko do wymiotów, przysięgam... :/

Ja walczę z tym:) Świetna książka, która może pomóc to "Feng shui - jak pozbyć się bałaganu ze swojego życia. Polecam
eva

Prawda jak nic. Pierwszy raz z wymuszonymi ochami i achami spotkałam się na decorii. Im gorsze wnętrze tym więcej pochlebnych komentarzy i punktów. Durnostojek tyle co w sklepie i chwal, bo jak nie to wojna. Jak się odezwałam pod jedną z galerii, że jest za dużo durnostojek ( dokładnie tego słowa użyłam ), to zostałam zablokowana. Pomyślałam, że musze znikać z tamtąd bo się nie nadaję na zakłamany fałsz.