, , , , ,

Przy kuchennym stole

22:39


Kto zdradzi, ile pączków dziś zjedzone? Ja się nie przyznam, bo podjadałam w trakcie smażenia i  wykrawania kolejnych porcji. Zwyczajnie straciłam rachubę ;P Nic na to nie poradzę, ale te pączki - tzw. oponki /obwarzanki/zwał jak zwał, należą do moich ulubionych. Na co dzień nie jem słodyczy, pączków tym bardziej. Ale te serowe pyszności kojarzą mi się z domem rodzinnym i bardzo lubiłam, kiedy moja mama je przygotowywała na tłusty czwartek. To ona mnie nauczyła je robić i teraz ja kontynuuję tę tradycję w swoim domu. Na początek zabrałam się z dziećmi za mielenie białego twarogu. Syn już obeznany w kuchennych obrządkach, pół pomagał, pół wyjadał serowe spaghetti. Potem dodawaliśmy po kolei składniki, a dzieciaki siedziały na blacie kuchennym, podglądając całą procedurę i garnąc się do pomocy. Nie powiem, w takich chwilach, chce się po prostu żyć. Być razem, tu i teraz, umazać się mąką, wylizać łyżkę po słodkim cieście, bawić się i cieszyć wspólnie spędzanym czasem. 



Obwarzanki serowe - "oponki""

500 g drobno zmielonego twarogu półtłustego
500 g mąki tortowej
1/2 szklanki cukru
2 jajka
2 łyżeczki proszku do pieczenia
250 ml kwaśnej śmietany 
2-3 łyżki cukru waniliowego
olej do smażenia
cukier puder do posypania

Drobno zmielony biały ser łączymy z jajkami, cukrem, cukrem waniliowym i mieszamy. Dodajemy stopniowo mąkę wymieszaną z proszkiem do pieczenia oraz śmietanę. Mieszamy aż wszystkie składniki się połączą. Ciasto ma dość luźną konsystencję, więc lepiej je mieszać w misce (ja korzystam z kitchen aida) i zanim wyłożymy je na blat podsypujemy go obficie mąką. Zagniatamy delikatnie ciasto i wałkujemy na około 0,5-1 cm. Szklanką wykrawamy kółka a kieliszkiem robimy dziurkę. Smażymy w garnku na głębokim tłuszczu na złoty kolor. Wykładamy na ręcznik papierowy, aby odsączyć nadmiar tłuszczu. Smacznego!

Mi najbardziej smakują właśnie po usmażeniu, jeszcze ciepłe, posypane cukrem pudrem. Same w sobie nie są zbyt słodkie i bardzo to w nich lubię. 




Jako tło moich dzisiejszych, naprędce robionych, zdjęć posłużyła mi odnowiona mini komódka. Pisałam jakiś czas temu o wykorzystaniu resztek farb. Właśnie ta szybka metamorfoza była dla mnie inspiracją do napisania tamtego posta, gdzie możecie znaleźć inną wersję tej popularnej komody z Ikea. Ach romby, od dłuższego czasu zastanawiałam się gdzie by tu je zmalować. Padło na ubrudzoną już komódkę i szare próbki farb, które zamówiłam w trakcie szukania idealnej szarości. Może są wśród Was tacy, którzy pamiętają jednego z moich pierwszych postów właśnie o tej komódce. Byłam z siebie taka zadowolona, gdy kupiłam ją z zamiarem zrobienia z niej apteczki. I tyle. Nacykałam zdjęć, zrobiłam posta. Byłam z siebie taaaka dumna. Leki się już dawno do niej przestały mieścić (chyba za dużo chorujemy;P ), a z tamtego posta chce mi się totalnie śmiać. Cóż, to był początek bloga, dopiero się uczyłam, co i jak. Ale "dziedzictwa" nie usuwam:P Niech tam sobie będzie, pośmiać się zawsze można;)


Na zdjęciach znaleźć można jeszcze jedną metamorfozę. Dość niespotykaną. Ze starej deski kuchennej wycięłam ampersand. Zabawy było przy tym troszkę, bo uwzięłam się niemiłosiernie i cięłam tą biedną deskę piłką laubzegą pół wieczoru. Nie ważne, że gdybym miała wyrzynarkę zajęłoby mi to max kilkanaście minut. Uparłam się i mam:))


Słodkiego wieczoru, choć szybko się już kończy. Odpoczywajcie, ja idę... remontować pokój córki! Wczoraj położyłam sama gładź, a dziś... A zdradzę Wam innym razem:P

Buziaki
Magda

Zobacz również

35 komentarze

  1. Komódka pięknie się prezentuje :)

    OdpowiedzUsuń
  2. zdecydowanie komodka jako tlo dla pysznych paczkow - rewelacja:) Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  3. Pączki wyglądają smakowicie, a komódka zdecydowanie przypadła mi do gustu. Aż mam ochotę zajrzeć do tego wpisu z początku :) Może zajrzę... ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Och nie tylko nie to!;P Heheh, zaglądaj jak chcesz, wpisu nie usuwam, chociażby ku przestrodze;P A tak na serio to wtedy wydawało mi się, że przecież wystarczy wrzucić zdjęcie jakiejś pierdoły (bo każdy tak robi) i w ogóle będzie szał ciał;) Dobrze, że to było dawno temu:)

      Usuń
  4. Ojojoj jak u Was smacznie:)

    OdpowiedzUsuń
  5. Urzekła mnie Twoja komódka totalnie!Uwielbiam romby!
    A pączki mam na koncie dziś 3 plus...3 kawałki świeżego chleba ze smalcem!
    Zapraszam do mnie by poznać co znaczy PROJEKT DOM!
    szalenstwa-panny-matki.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  6. mniammmmm smakowicie :-)
    komódka faktycznie wygląda ślicznie:-)
    pzdr

    OdpowiedzUsuń
  7. Znam oponki i uwielbiam:-) Nie przyznam się ile zjadłam pączusiów ale raz w roku sobie na to pozwalam a co:-)

    OdpowiedzUsuń
  8. Uwielbiam te romby , komódka wyszła pięknie, jedyna w swoim rodzaju. Wypieki przepysznie wyglądają, ja niestety wczoraj nic nie piekłam, bo musieliśmy wyjechać ale może dzisiaj nadrobię i zrobię chrusty.
    Piękne migawki , pozdrawiam i przełykam ślinkę !

    OdpowiedzUsuń
  9. Jestem od nowego roku na diecie i też nie jadam słodyczy, niestety i ja wczoraj przepadłam i skusiłam się na pączusie...Przed zjedzeniem nieeeee ale po, miałam ogromne wyrzuty sumienia :( wtedy to już było po "ptokach" ;P
    Wcale się nie dziwię, że zajadałaś, bo takie zrobione, usmażone samemu to zupełnie coś innego niż kupione. Może za rok i ja się bardziej postaram ;)))) Kadry kuchenne bardzo, bardzo apetyczne!!
    Uściski

    OdpowiedzUsuń
  10. Mmm wygląda smakowicie. Przepiękne zdjęcia

    OdpowiedzUsuń
  11. Piękna komódka :)
    A ja nie zjadłam żadnego, jak nigdy, a to dlatego, że ciągle męczę się z grypą i niestety mój żołądek już od ponad tygodnia nic nie przyjmuje

    OdpowiedzUsuń
  12. Ależ apetyczne zdjęcia :)

    OdpowiedzUsuń
  13. Pięknie u ciebie na tym kuchennym stole! Oponki serowe i u nas są tłustoczwartkową tradycją :) Smaczniejsze są niż pączki ;p
    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  14. Pyszności same u ciebie Madziu:) Cudowne zdjecia:)
    pięknego weekendu życze i ściskam

    OdpowiedzUsuń
  15. a coz to za pysznosci?!... klimatyczne zdjecia:)

    OdpowiedzUsuń
  16. Już tyle widzę przemian tej komody i zawsze mam ochotę na nią, ale jakoś przy każdej wizycie w Ikea nie mogę jej znaleźć. Widocznie nie jest mi pisana ;)
    Twoje zdjęcia są taaaaakie apetyczne, ze ciężko oprzeć się pokusie zrobienia takich pyszności :)

    OdpowiedzUsuń
  17. ja zjadłam 3 paczki i myślałam że skonam :D
    Ale myślę że jakbym dopadła się do Twoich pyszności to na 3 by się nie skończyło ;)

    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  18. Przyznam się, że nie zjadłam ani jednego pączka, owszem w Tłusty Czwartek byłam w piekarni i kwadrans stałam w kolejce, ale po dwie zwykłe bułki. A prezentowana komoda wygląda jak pączki, smakowicie.

    OdpowiedzUsuń
  19. Ja w tym roku jadłam chruściki:) muszę przyznać, że komódka super, ale mnie urzekły te dwa małe muffinki:) pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  20. Pyszne zdjęcia! Aż chciałoby się zasiąść u Ciebie przy stole :) Piękna ta Twoja kuchnia, kuchenny klimat i no i te cudne naczynia... Ja napiekłam pączków w środę wieczorem, tak byśmy mogli się z synkiem cieszyć nimi od rana :) Zapraszam do mnie na tłusty poranek ;) Pozdrawiam serdecznie! Kasia

    OdpowiedzUsuń
  21. W tym roku smażyłam pierwszy raz w życiu paczki wyszły mi (powiem nieskromnie) przepyszne. Chłopcy pomagali, byli zachwyceni, ja...no cóz mniej. Jestem chyba złą matką, wyrodną i wstrętna, do tego za nerwową. Mnie wspólne kucharzenie wykańcza :p

    OdpowiedzUsuń
  22. aaaaaaaaaaaaaaaaaaaa i komódka świetna :)

    OdpowiedzUsuń
  23. U mnie też w tłusty czwartek były oponki :) Uwielbiam! I tak jak Tobie kojarzą mi się z dzieciństwem...z babcią w kuchni, której pomagałam wykrawać środeczki w cieście albo zawijać faworki... :)

    OdpowiedzUsuń
  24. Oponki wprost uwielbiam, choć nie jadłam ich wieki całe... Mąż i syn nie trawią sera, a robić oponki dla siebie samej... nieeee, nic z tego. Ale, Tobie Madziu zazdroszczę i mam nadzieję, że wyszły Ci pyyyszne! :) Ja w tym roku zostałam obdarowana pączkami, roboty mojej mamy. Jak zwykle wyszły jej rewelacyjnie, ale zjadłam tylko dwa, bo resztę pochłonęli moi chłopcy. :)
    Mini komódka wyszła Ci kapitalnie! Idealnie wkomponowała się w wystrój kuchni. :) A na przemianę pokoju Twojej córeczki oczywiście czekam z ciekawością! :) Pozdrawiam, Magda`

    OdpowiedzUsuń
  25. Ale bym zjadła takiego słodkiego szaszłyka. Uwielbiam słodkie! Komódki już podziwiałam, wyglądają naprawdę fantastycznie. A ampersand.... Cierpliwa jesteś. Ale jak mówią: cierpliwość popłaca :) Uściski!

    OdpowiedzUsuń
  26. w czwartek pochłonęłam 4 pączki:P
    a mini komódka prezentuje się zacnie, moja czeka w surowej wersji, aż mnie na nią natchnie!
    Pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń
  27. Ale słodkie te zdjęcia, zjadłbym wszystkie te pączusie :)

    OdpowiedzUsuń
  28. Pięknie sie prezentuje!!

    Czy mogłabyś opisać proces "produkcyjny"?
    Będę wdzięczna, bowiem dopiero zaczynam tą przygodę z resztkami farb i czasem na takie ręczne robótki :)

    serdecznie pozdrawiam
    Ania

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Witaj Aniu, komódkę najpierw pomalowałam całą, każda szufladka jest w innym kolorze. Potem rozrysowałam sobie ołówkiem kontury rombów i małym pędzelkiem zamalowałam środek każdego z rombów. To tyle:) Pozdrawiam!

      Usuń
  29. O p o n k i !!! Lepsze od pączków jak dla mnie!:-)
    Nasza komódka ma gładkie fronty więc może czeka na kolejną twarz ;-)

    OdpowiedzUsuń

SUBSCRIBE NEWSLETTER

Get an email of every new post! We'll never share your address.